Wednesday, March 7, 2007

بيانيه سازمان «حقوق بشر اول» در حمايت از رهبران جنبش زنان در ايران


به آزادي رهبران جنبش زنان در ايران کمک کنيد: کمپين براي تساوي حقوق زن جرم نيست

روز يکشنبه 13 اسفند، پليس ايران 33 نفر از زناني را که جلوي دادگاه انقلاب اسلامي تهران جمع شده بودند دستگير و زنداني کرد. اين زنان در حال حمايت صلح آميز از پنج زن فعال ديگر بودند که قرار بود آنروز به اتهام برگزاري تظاهرات خردادماه امسال محاکمه بشوند. هشت نفر از زنان بازداشت شده در روز 13اسفند روز سه شنبه 15 اسفند آزاد شدند اما 25 نفر ديگر در زندان اوين باقي ماندند.

ما نگران هستيم که بازداشتهاي بيشتري روز 17 اسفند که روز جهاني زن است صورت بگيرد.

در خرداد 1385، مسئولان ايراني با خشونت جمعيت صلح آميزي که براي حمايت از تساوي حقوق زن در ايران جمع شده بود را پراکنده کردند و عده زيادي را دستگير کردند. هم اکنون پنج نفر از دستگير شدگان براي استفاده از حق بنيادين آزادي بيان و آزادي برگزاري اجتماع تحت پيگرد قانوني قرار دارند.

با کمک شما، ما مي توانيم به فشارهاي افزاينده جهاني بر دولت ايران براي آزادي فوري 25 زني که هنوز در زندان به سر مي برند و متوقف کردن دستگيري مدافعان صلح آميز حقوق بشر، اضافه کنيم.

لطفاً با اقدام خود حمايت خود را از زنان مداقع حقوق بشر در ايران نشان دهيد.
چگونه مي توانم کمک کنم؟

نامه سرگشاده بیش از 620 فعال سیاسی، اجتماعی، و فرهنگی به رئیس قوه قضاییه در اعتراض به بازداشت گروهی از فعالان حقوق زنان


جناب آقاي هاشمي شاهرودي
رياست محترم قوه قضائيه

با سلام،

چنانكه مستحضر هستيد حدود 35 نفر از فعالان حقوق زنان متشکل از اساتيد دانشگاه، پژوهشگران، حقوقدانان، وکلا و روزنامه نگاران كه روز يكشنبه 13/12/85 در اعتراض به نحوه محاکمه ي5 تن از فعالان زن در مقابل دادگاه انقلاب تهران در اجتماعي مسالمت جويانه شرکت كرده بودند، بازداشت و طي چند روز گذشته در بند 209 زندان اوين، تحت مديريت وزارت اطلاعات، زنداني شده اند.

در شرايطي که اين تجمع بر مبناي اصول 9 و 27 قانون اساسي ايران و همچنين ماده 20 اعلاميه جهاني حقوق بشر که "آزادي" و "حق برگزاري تجمعات غيرمسلحانه" را براي شهروندان به رسميت شناخته شده است، در حال انجام بود ماموران دادستاني به صورت سازمان يافته و خشونت آميز به مقابله با آن پرداختند.

اصل نهم قانون اساسي ايران تصريح دارد:" درجمهوري اسلامي ايران آزادي و استقلال و وحدت و تماميت ارضي کشور از يکديگر تفکيک ناپذيرند و حفظ انها وظيفه دولت و آحاد ملت است. هيچ فرد يا گروه يا مقامي حق ندارد به نام استفاده از آزادي به استقلال سياسي، فرهنگي، اقتصادي و نظامي و تماميت ارضي ايران کمترين خدشه اي وارد کند و هيچ مقامي حق ندارد به نام حفظ استقلال و تماميت ارضي کشور آزاديهاي مشروع را، هرچند با وضع قوانين و مقررات، سلب کند.".
اصل بيست و هفتم نيزتاکيد مي کند: "تشکيل اجتماعات و راهپيمائيها، بدون حمل سلاح، به شرط آنکه مخل به مباني اسلام نباشد، آزاد است."

جنابعالي اذعان داريد که جمهوري اسلامي ايران متعهد به اجراي اعلاميه جهاني حقوق بشر است. بر اساس بند يک ماده 20 اعلاميه جهاني حقوق بشر"هرشخصي حق دارد ازآزاديتشکيل اجتماعات، مجامع و انجمنهاي مسالمت آميز بهره مند گردد." حقي که به طورمکرر در ديگر کنوانسيون هاي بين المللي و مصوبات مجمع عمومي سازمان ملل از جمله "اعلاميه حقوق ومسئوليت افراد، گروه ها وارگان هاي جامعه جهت ترويج و حمايت حقوق بشر و آزادي هاياساسي شناسايي شده جهاني" بر آن تاکيد شده است.
جنابعالي رئيس قوه اي هستيد که بر اساس اصل يکصد و پنجاه و ششم قانون اساسي بايد "مستقل" و "پشتيبان حقوق فردي و اجتماعي و مسئول تحقق بخشيدن به عدالت" و عهده دار وظايفي چون "احياي حقوق عامه و گسترش عدل و آزادي مشروع" شهروندان و از جمله دستگيرشدگان اخير باشد.
ما امضا كنندگان زير ضمن اعتراض به نقض قانون اساسي و اعلاميه جهاني حقوق بشر و نحوه ي برخورد، نگهداري و دادرسي اين فعالان حقوق زنان، خواستار آزادي سريع آنان و بازگرداندنشان به دامان خانواده، به ويژه نزد فرزندان خردسال و والدين سالخورده شان هستيم.
1385/12/16
اسامي امضا کنندگان:

بابک آذرآبادگان، فاطمه آرام نژاد، محسن آرمين، محمد آزادى، رضا آشفته، زهره آقاجري هاشم آقاجري، ساسان آقايي، سامر آقايي، رضا آل محمد، ناصر آملي، مسعود آقايى، غلام حيدرابراهيم باي‌سلامي، عباس ابوذري، سمانه ابوليپور، سحر ابونصر، فائزه اثني عشري، هادي احتظاظي، حميد احراري، طاهر احمدزاده، بهزاد احمدي نيا، حسن احمدي، محسن احمدي، نعمت احمدى، مهدي احمدي، محمود احمديان، بهمن احمدي اموئي، محمدرضا احمدي نيا، مصطفي اخلاقي،‌ بها الدين ادب، ساجد اردبيلي، علي رضا ارشادي فر، سعيد ارکانزاده يزدي، امير اسحاقي، بهروز اسدنژاد، ميلاد اسدي، حسن اسدي زيدآبادي، سعيد اسفنديار، احمد اسلامي، يدالله اسلامي، رشيد اسماعيلي، زهره اسلاميان، مرتضى اشفاق، حميد آصفى، سهيل آصفي، مرتضي اصلاح چي، سحر افاضلي، حسن افتخاراردبيلي، مهدي افروز منش، جلال اقتدارى، اعظم اكبرزاده، زهرا اكبرزاده، علي رضا اکبرزادگان، علي اکرمي، پروين امامي، مهسا امرآبادي، محمود امير احمدى، پارسا اميرپور، اکبر اميري، مهدي اميني زاده، اسدالله اميني ، حجت انصاري، حسين انصاري راد، حامد ايرانشاهي، اميد ايرانمهر اشناوري، اميرحسين ايرجي، مصطفي ايزدي، عمادالدين باقي، مجتبي بديعي، كمال الدين بازرگانى، مريم الله ياري، پروين بختيار نژاد، اكبر بديع زادگان، پرويز براتي، رحمت الله برهانى، ابوالفضل بازرگان، عبدالعلي بازرگان، فرشته بازرگان، محمد نويد بازرگان، ملکه بازرگان، فتانه بازرگان، مسعود باستاني، مختار باطولي، روح‌اله باقرآبادي، ايرج باقرزاده، زينب بحريني، پروين بختيارنژاد، ايمان براتيان، محمد بذرپور، محمد بسته نگار، مهدي بسته نگار؛ کيومرث بليوند، محمد حسين بني اسدي، ترانه بني يعقوب، عماد بهاور، زهرا بهبودي، فاطمه بهدشتي، مريم بهرمن، محمد بهزادى، حميد بهشتى، محمد بهفروزى، احمد بورقاني، سهام الدين بورقاني، راضيه بوستانکار، مرضيه بوستانکار، جلال بهرامي، مجتبي بيات، صفا بيطرف، طاهره بيگدلي، مريم بيگلري، ايمان پاک نهاد، مسعود پدرام، محمود پرهامي، جعفر پناهي، داود پنهاني، عباس پوراظهرى، سعيد پورعزيزي، رضا پويان، محمود پيش بين، حبيب الله پيمان، مجيد پيمان، سيدمصطفى تاج زاده، عبدالرضا تاجيك، مهدي تاجيک، عباس تاج‌الديني، محمد علي تبرائي، حميد تاجرنيا، عبدالرضا تاجيک، نسرين تخيري، هادي تفنگچي، مصطفى تنها، رضا تهرانى، محمد تهوري، مرجان توحيدي، هدي توحيدي، غلامعباس توسلى، محمد توسلى، محمدرضا توسلى، محمدعلي توفيقي، خالد توكل، محمد توكل، مجيد تولائى، مجيد جابرى، شهاب جزايري، کريم جعفري، شهلا جعفريان، حسن جعفري پور، پروين جلائي، حميدرضا جلائى پور، جلال جلالي زاده، علي جمالي، عباس جنگي، مجتبي جهاني، نرگس جودکي، ماندانا چترچي، حبيب حاج حيدري، رضا حاجى، مجيد حاجي بابائي، مرجان حاجي رحيمي، بهمن حافظى، مهدي حبيبي، سعيد حجاريان، طه حجازى، جلال الدين حجتي، حميد حديثي، حسين حريرى، حميد حسامي، آيدين حسنلو، آرش حسن نيا، زهرا حسيني، صديقه حسيني، فائزه حسيني، بهزاد حق پناه، جمشيد حقگو، زينب حقي، فاطمه حقيقت جو، وحيد حقيقي، على حكمت، منيژه حکمت، ابوالفضل حكيمى، عبدالكريم حكيمى، مجيد حكيمى، محمد رضا حمسى، محمد حيدري، فخرالدين حيدريان، جليل حيدريان يزدلي، جعفر خائف، هادي خانيكي، رضا خجسته رحيمي، ابراهيم خدادادى، امير خرم، مصطفي خسروي، فهيمه خضرمحمودي، حسين خطيبي، محمد خطيبي، الياس خلج، محمدحسين خليلي اردكاني ، مجتبي خندان، راوه خوارزمي، ابراهيم خوش سيرت سليمي، اسماعيل خوش محمدى، ناهيد خيرابي، مسعود خيراتي، هوشنگ خيرانديش،محمدعلى دادخواه، محمد دادفر، رسول دادمهر، محمدمهدى دانشيان، فريبا داودي مهاجر، احسان داوري، امين دربان، محمود درد كشان، سعيد درودى، محمود دل آسايى، اميرخسرو دليرثاني، علي دهقان، مسعود دهقان، عباس دهقان نژاد، مصيب دوانى، پروين دخت دفتري، ابراهيم دينوي، فاطمه راكعي، امير رزاقي، محمد صادق ربانى، تقي رحماني، ابراهيم رحمتي، شبنم رحمتي، جواد رحيم پور، سعيد رحيمي مقدم، محمدجواد رجائيان، عليرضا رجايى، طاهره رحيمي، سميرا رزاقي، سهراب رزاقي، سمينا رستگاري، مژگان رستمي، احمد رسول زاده، محمود رسول زاده، محمد صادق رسولي، احد رضائى، اصغر رضائى، بيوك رضائى، حميدرضا رضائي، سکينه رضائي، عبدالعلي رضائي، بهمن رضا خانى، سعيد رضوى فقيه، حسين رفيعى، عبدالله رمضان‌زاده، بنفشه رمضاني يگانه، علي رنجي پور، مسعود رهبري، مهدى رهنما، فرزانه روستائي، محمد حسين روشن، رضا رئيس طوسى، صديقه زارع، نفيسه زارع کهن، فياض زاهد، شيوا زرآبادي، جمال زره ساز، علي زرين، اکبر زماني، صديقه زماني، محمد ابراهيم زمانى، سجاد زند، پرويز زندى نيا، احمد زيدآبادى، محمد رضا زهدى، سيد مجتبي سادات، عليرضا ساريخانى، جليل سازگارنژاد، احمد ساعى، سجاد سالک، فرزانه سالمي، بنفشه سام گيس، مسعود سپهر، نسرين ستوده، عزت الله سحابى، فريدون سحابى، هاله سحابى، عيسي سحر خيز، نسيم سربندي، محمد سرچمى، اميد سرخي، محمدعلي سعدائي، محمود سعيدزاده، بيوک سعيدي، سعيده‌ سعيدي، عبدالفتاح سلطاني، مرتضي سلطانيه، آرمين سليماني، محمد جواد سليماني، علي سماواتيان، علي سميع نژاد، علي سياسي راد، علي اصغر سيدآبادي، سيد رضا سيدزاده، محمدعلي سيدنژاد، سيد محمد علي سيف‌زاده، هاله سينکي، سلمان سيما، محمود بصير شاددل، ابراهيم شاكرى، لاله شاکري، تقى شامخى، على شاملو، محمد محمد شانه چى، حسين شاه حسينى، سپيده شاه محمدي، مريم شباني، فهيمه شجاع، کاوه شجاعي، جعفر شرف خاني، شهلا شرکت، سعيد شريعتي، محمد شريف، حجت شريفي، سعيد شريفي، محمد شريفي، جواد شرف‌الديني، معصومه شفيعي، كاظم شكري، الله وردى شمبورى، محمود شمس الواعظين، احمد شهامت دار، حسن شهبازي، محمد شهرابي، ابراهيم شيخلو، نگين شيرآقايي، آمنه شيرافکن، احمد شيرزاد، سعيد شيركوند، فيروزه صابر، هدي صابر، محمد صاحب محمدي، محمد صادقي، هاشم صباغيان، مصطفي صداقت جو، احمد صدر حاج سيدجوادى، رضا صدر، احمد صدري، سميرا صدري، محمود صدري، صادق صدقگو، رضا صفري، لطيف صفري، مهدى صراف، عليرضا صفائي، عباس صفائي‌فر، يحيي صفي آريان، فضل الله صلواتى، كيوان صميمى، جليل ضرابي، على اشرف ضرغامى، فريدون ضرغامى، سيد شهاب الدين طباطبائي، مقداد طباطبائي، اعظم طالقانى، حسام طالقانى، طاهره طالقانى، نرگس طالقانى، اكبر طاهرى، بهروز طاهري، رئوف طاهرى، محمد طاهرى، نوشين طريقي، امير طيراني، کيوان ظهرابي، وحيد عابديني، ندا عبداللهي، علي عبدي، جمشيد عزيزي، احمد عبادي، سيد جعفر عباس زادگان، كريم عابديني، سيد منصور عامري، فريبا عباسقلي زاده، فرزانه عربي، فيض‌اله عرب سرخي، مهدي عربشاهي، فرزانه عربي، علي عزيزي، زهرا عصاريان، روئين عطوفت، سيد عظيم عظيمي فر، جواد علائي، باقر علائي، علي علوي، عليرضا علوى تبار، محمدباقر علوى، دلارام علي، سعيده عليپور، رضا عليجاني، امير عليزاده، طاهر عليزاده، على عليزاده نائينى، محمد جعفر عمادى، محمود عمرانى، فريدون عموزاده خليلي، فريده غائب، على اصغر غروى، عليرضا غروى، ماجد غروى، مسيح غروى، سعيد غفارزاده، مسعود غفاري، على غفرانى، مهدى غنى، فريده غيرت، محمدتقى فاضل ميبدى، ليلا فاضلي، باقر فتحعلي بيگي، علي فتوتي، نادر فتورچي، ليلي فرهادپور، گيسو فغفوري، مرتضي فلاح، ارسلان فلاح، ابراهيم فتاحي، مقصود فراستخواه، عذرا فراهاني، پناه فرهادبهمن، مهدي فخر، پويان فخرآيي، مهدي فخرزاده، مريم فرخي، غفار فرزدى، شهين فرزين پژوه، حسن فرح آبادي، مهرآوه فردوسي، فاطمه فرهنگ خواه، حسن فريد اعلم، بهرام فياضي، احمد قابل، هادى قابل، ليلي قاسم زاده، حسن قاضي مرادي، عباس قائم الصباحي، علي قديمي، خسرو قشقايى، ماهرو قشقايى، رحمانقلى قلى زاده، رضا قلي زاده، مهدي قلي‌زاده اقدم، عبدالحسين قمي زاده، عبدالمجيد قندى زاده، نظام الدين قهارى، ، عبدالحسين قمي‌زاده، مصطفى قهرمانى، ميثم قهوه چيان، حجت الله قياسى، رحمان كارگشا، اسداله كارشناس، حسين کاظمي، مرتضى كاظميان، جعفر كامبوزيا، رسول کامرانزاده، سينا کاميار، هادي كحال‌زاده، محسن كديور، منوچهر كديور، جميله كديور، خسرو كردپور، مسعود كردپور، سارا کرمانيان، على كرمى، محبوبه کرمي، عليرضا كرماني، جميله کريمي، روزبه کريمي، حسن كسمايي، فريدون کشکولي، علي رضا کفشکنان، فاطمه كمالي احمدسرايي، ناصر كميليان، پروين كهزادى، الهه كولائي، يعقوب كوثرى، محمد كيانوش‌راد، بهناز كياني، اميد گشتاسبي، بيژن گل افرا، محمد حسن گلرخيان، مهديه گلرو، اکبر گنجي، مسعود لدنى، معصومه لقماني، حسين لقمانيان، مجتبي لطفي، فريده ماشيني، حميدرضا مالکي، احسان مالکي پور، سعيد متقي، محمد تقى متقى، رجبعلي مزروعي، حسين مجاهد، سعيد مجرب، کريم مجرب، زهره مجردي، احسان محرابي، محسن محققى، جلال محمدلو، نرگس محمدي، نوشين محمدي، محمد محمدى اردهالى، فخرالسادات محتشمي پور، جواد محمودي، سيد على محمودى، فهيمه محمودي، فريد مدرسي، حسين مدني، سعيد مدنى، احمد مدادي، ماشاءالله مديحى، ، پيمان مرتب، قاسم مرادي، فريد مرجائي، آرمين مروج، مصطفى مسكين، رضا مسموعى، ضيا مصباح، ليلا مصطفوى، مصطفى مصطفوى، عباس مصلحى، محمد جواد مظفر، عبدالحميد معافيان، محمود معتقد، مهدي معتمدي مهر، احمد معصومي، علي‌اكبر معين‌فر، اصغر معين فر، ضياء مصباح، احمد معصومي، سارا معصومي، ياسر معصومي، بدرالسادات مفيدى، خديجه مقدم، مرتضى مقدم، علي مقيمي، علي ملازمي، فهيمه ملتى، کاظم ملکي، مصطفي ملكيان، علي مليحي، احمد منتظرى، جواد منتظري، سعيد منتظرى، آذر منصوري، خسرو منصوريان، علي مهرداد، سهيل مهروزي، كيوان مهرگان، نبي موسا، سيد احمد موسوي، سيدرضا موسوى سعادتلو، مهدي موسوي، سيد علي موسوي خوئيني، اتابک موسوي نسب، شهيندخت مولاوردي، عبدالله مومني، على مومنى، محمود مومنى، امير ميرخانى، سراج الدين ميردامادي، مريم ميرزائي، فخرالسادات ميرفتاحي، وحيد ميرزاده، الله كرم ميرزايى، فرهنگ نادري، مهدي نارکي، بهنود نادري، سارا نادري، فرشته ناصرگيوه چى، الناز ناطقي، مهدي ناطقي، حسن نراقى، سياوش نژادپور، زهره نصرالله زاده، محمود نعيم پور، علي اكبر نجفي، احمد نعمت زاده، جعفر نقمي، محمود نكوروح، امير نكوفر، محمد تقى نكوفر، علي نکونسبتي، سيد حميد نوحى، امير حسين نوربخش، فخرالسادات نوربخش، منوچهر نوربخش، کامبيز نوروزي، حسين نوري زاده، نوشين نوع پرست، صالح نيكبخت، علي نيکوئي، احمد هادوي، محمد هادي هاديان، هادى هادى زاده يزدى، محمد هاشمي، ناصر هاشمي، بهاره هدايت، سيدهاشم هدايتي، عليرضا هندى، احسان هوشمند، اكبر والى، رسول ورپايى، نسرين وزيري، منصور وفا، فرناز وفائي، باقر ولى بيك، جليل ولى بيك، اعظم ويسمه، رحيم ياورى، على فريد يحيايى، محمود يگانلي، حنيف يزداني، كاظم يزدى، ابراهيم يزدى، عاطفه يوسفي، هيوا يوسفي، حسن يوسفى اشكوري، رضا يوسفيان، حسن يوسفيان آراني.

اخبار تکان دهنده از زنان بازداشت شده


سايت ميدان - طبق آخرين اخبار بدست آمده از بند 209 زندان اوين، تعدادي از زنان بازداشتي در جلوي دادگاه انقلاب حالشان خوب نيست و هر لحظه بدتر مي شود.

در حال حاضر مهناز محمدي که مبتلا به بيماري است، به شدت حال عمومي بدي دارد به طوريکه حتي توان راه رفتن ندارد.
فاطمه گوارايي در اغما به سر مي برد و رضوان مقدم زونا گرفته است. غير از اينها خبري هم از شهلا انتصاري نيست. او از همان ابتدا در سلول انفرادي محبوس شده است.
مسئله اعتصاب غذا هم چنان ادامه دارد و 3 تن از زنان جوان را به عنوان عاملان اين اعتصاب به بند عمومي منتقل کرده اند.

نسرين افضلي، زارا امجديان و مريم حسين خواه اين 3 نفر هستند که اينک به بند عمومي منتقل شده اند.

طبق آخرين خبرها از زندان اوين مسئولان در حال پراکنده کردن زنان بازداشتي هستند. اينک آنها به سلول هاي سرد و تاريکي منتقل شده اند که حتي پتويي نيز براي گرم کردن خود ندارند.

عصر ديروز تعداد 8 نفر از زنان بازداشت شده در جلوي دادگاه انقلاب آزاد شدند، اما همراهان ديگرشان از اين موضوع اطلاع نداشتند. به اين 8 نفر و هم سلولي هايشان گفته بودند که مي خواهند سلولشان را عوض کنند.
در حال حاضر مسير بازجويي از زنان دستگير شده تغيير کرده است و ديگر سوالات درباره تجمع و نحوه بازداشت نيست، بلکه کاملا معطوف به فعاليت هاي گذشته، سفرهاي خارجي، ارتباطات و گاه سوال هاي نا هنجار اخلاقي است.

گفتگويي کوتاه با پرستو دوکوهکي پس از آزادي


سايت ميدان - «پرستو دوکوهکي» را به عنوان يک روزنامه نگار فعال عرصه زنان مي شناسيم. روزنامه نگاري که يکي از پرطرفدارترين وبلاگ ها(زن نوشت) را دارد. براي نوشتن خلاصه فعاليت او مي توان کلي سايت و روزنامه رديف کرد. از مجله زنان گرفته و آخري هايش اعتماد بودند و اعتماد ملي.
پرستو از جمله بازداشت شدگان جلوي دادگاه انقلاب بود که در ساعت 5 بعدازظهر روز 15 اسفند پس از حدود 54 ساعت آزاد شد.
خيلي خلاصه 3 ساعت بعد از آزادي اش با سايت ميدان گفتگو کرد و روند اين مدت و اتفاقاتي که افتاده است را بازگو کرد. صدايش شاد و سرزنده بود. در مدت کوتاه چند دقيقه اي گفتگو بيش از چند تلفن از دوستانش داشت که کوتاه کوتاه حرف مي زد و شاد، سرشار از انرژي. کلي هم مهمان مي آمدند و مي رفتند. صداي قهرمان، انقلابي گفتن ها مي آمد. اما پرستو مي گفت :نه ! انقلابي هايش آن تو هستند هنوز. اگر فرصت بود صد تا سوال مي شد پرسيد. اما همان گزارش بدون وقفه پرستو به خيلي از سوال ها جواب مي دهد.
هر چند او ديگر به اعتصاب غذا نرسيده بود، بهش گفته بودند که مي خواهيم سلولت را عوض کنيم. اما اين عوض کردن برابر بود با آزادي. چرا مسئولان زندان اين طور گفته بودند، پرستو مي گويد:«شايد مي خواستند بقيه بچه ها نفهمند.»
او زياد در جريان اعتصاب غذا هم نبود، چون تصميم گيري ها و يا همان به ديوارها رنگ گرفتن ها برابر بود با زمان هاي بازجويي از او.

پرتم کردند داخل هايس
پرستو ماجرا را از همان اولين ساعت ها مي گويد. از همان دقايقي که آرام جلوي دادگاه انقلاب نشسته بودند :«اولش آرام نشسته بوديم. آنها هم مي آمدند و مي گفتند، مي آييم جمعتان مي کنيم و تهديد مي کردند. ما هم مي گفتيم کاري نداريم منتظر دوستانمان هستيم. بعد يک هايس آمد و يک ميني بوس. همه را به زور بردند سوار هايس کردند. نوبت من شده بود، نگاه کردم ديدم هايس پر است. قدم هايم را آهسته کرده بودم و فکر مي کردم بايد بروم سوار ميني بوس شوم ، حدودا 20 نفر سوار هايس بودند که يک دفعه دستي از پشت يقه ام را گرفت و تو هوا بلندم کرد. من آن وسط دست و پا مي زدم و هر چي تقلا مي کردم فايده اي نداشت. بعد من را پرت کرد داخل هايس. به طوري که بدنم کوفته شد.»
اولش رفتيم عشرت آباد، يک مقدار معطلمان کردند. پليس هاي زن عوض شدند. بعد رفتيم وزرا.»
به جاي دادگاه در هايس
پرستوادامه مي دهد:«در هايس بودم که شادي را ديدم. او وکيل يکي از بچه هايي بود که در آن روز دادگاه داشت. آنها هم ديدند بچه ها را دارند مي برند، دادگاه را رها کرده بودند و آمده بودند. بعدش بچه هاي ديگر را هم ديدم »
شادي صدر وکيل پرونده شهلا انتصاري است.
همه در 2 تا اتاق
ساختمان منکرات در خيابان وزرا حالا ديگر تابلو ندارد. حجم آدم ها، مردان و زناني که منتظر ايستاده اند، يا ماشين هاي پليسي که هر چند وقت يک بار مي ايستد و تعدادي خانم را با آرايش هاي ماسيده يا با مانتوهاي مشکي کهنه بر روي لباس هايي نامتعارف از نظر ماموران سوار و پياده مي کند، از نشانه هاي شناسايي اين بناي سنگ سفيد است. اما اين بار اين ساختمان مهماناني نامتعارف و متفاوت با بقيه داشت. زناني با ظاهرهاي معمولي بيشتر شبيه کارمندان و دانشجويان. 33 نفري که در جلوي دادگاه انقلاب بازداشت شده بودند، در 2 اتاق در کنار هم قرار گرفته بودند. پرستو مي گويد:«براي اين که پرونده اي در آنجا تشکيل دهند، ازهمه مان بازجويي کردند، با يکي دو سوال که چرا گرفتنمان و براي چي آنجا هستيم.»
پرستو ادامه مي دهد:«آنجا منتظر بوديم .طرف هاي ساعت 8 بود که ما را بردند سوار ماشين کردند»
مي پرسم گفتند شما را کجا مي برند. پرستو مي گويد:«گفتند ديگر از اين کارها نکينيد. مي خواهيم آزادتا ن کنيم. من که تجربه استاديوم آزادي را داشتم؛ دروغ گفتنشان مثل روز روشن بود. بعد ما را بردند اوين»
پرستو راست مي گفت در تجمع 10 اسفند84 جلوي درب غربي استاديوم آزادي تعدادي از دختران با روسري هاي سفيد مي خواستند به تماشاي ديدار تيم ملي با کاستاريکا بروند.چند مامورنيروي انتظامي با يک اتوبوس قديمي مي آيد و به آنها قول مي دهد که از درشرقي آنها را به داخل ببرد. سوار شدن همه همان و ترساندن و ارعاب کردن همان. آنها را 30 – 40 دقيقه در شهر مي گردانند و بعد در خيابان رهايشان مي کنند عده اي دوباره برمي گردند و بليت هايشان را از درخت آويزان مي کنند.
چشم بند ها را با خشونت بر چشم ها مي گذاشتند
حدود 33 نفر با ماشين ها به زندان اوين برده مي شوند. پرستو مي گويد:«خيلي رفتارشان با ما تحقير آميز بود، چشم بند مي زدند و چون بچه ها قبول نمي کردند مي گفتند غيرقانوني و شکنجه است، با خشونت چشم بند را بر چشمانشان مي گذاشتند. در تمام مدت پذيرش هم صداي دعواي نوشين و پروين و سوسن را با نمي دانم بازپرس يا قاضي پرونده مي شنيديم. بلند بحث مي کردند و داد و بيداد مي شنيديم. انگار مي خواستند ما را بترسانند»
انتصاري در سلول انفرادي
از همان ابتداي ورود به زندان اوين يا همان بند 209 معروف، شهلا انتصاري را جدا مي کنند و به سلول انفرادي مي برند. دوکوهکي مي گويد:«تا وقتي که من آزاد شدم هم در آن سلول بود» شادي صدر وکيل او هم در بازداشت است.
بازجويي در نيمه شب :4 ساعت
اين 33 نفر را در اتاق هاي چند نفره پخش مي کنند. ساعت کمي از 11 گذشته است. پرستو مي گويد:«من با ژيلا بني يعقوب، فريده انتصاري و محبوبه حسين زاده در کنار هم بوديم. هنوز نيم ساعت نبود که نشسته بوديم من را صدا کردند.»
پرستو را به داخل مي برند، چشم بند بر چشمانش مي زنند و او را رو به ديوار مي نشانند. اعتراضات پرستو در مورد چشم بند و اين که اين کار غيرقانوني است، چنين جواب داده ميشود که:«مي تواني چشم بند را بر داري» او هم چشم بند را بالا مي برد.
سوال اول در مورد بيوگرافي و سوال دوم درباره فعاليت هاي سياسي و اجتماعي است. پرستومي گويد:«گفتم من فعاليت سياسي نداشتم. خيلي سرم درد مي کرد. سوال ها را نمي توانستم جواب دهم. »
او را به بهداري مي برند، آمپول مي زنند و دوباره بر مي گردانند. بازجويي با اين جملات آغاز مي شود:«خوب حالا بيا با هم گفتگو کنيم»
پرستو اصرار مي کند بدون چشم بند و به صورت رو در رو باشد. طرف مقابل هم قبول مي کند«تا ساعت حدود 3.5 طول کشيد. کل چيزهايي که نوشتم 2 صفحه نبود. بيشتر او صحبت مي کرد و به نوعي مشغول ارشاد کردن من بود. استدلال مي کرد که چرا اين کار غلط است و کار بهتر از نظرش کدام است.»
بعد از تفهيم اتهام جرم نوشته شد و پرسيده شده بود که چه دفاعي داريد. پرستو مي گويد:«نوشتم اين ها را قبول ندارم. من روزنامه نگارم و براي تهيه خبر رفته بودم. تجمع هم طبق اصل 27 قانون اساسي غيرقانوني نبوده است. »
اينها را پايين ورقه نوشتم. برايم نوشتند که 50 ميليون وثيقه لازم است. پرستو مي گويد:«گفتم نمي دانم پدر و مادر هم چيزي را دارند. بايد زنگ بزنم ازشان بپرسم»
تک نويسي
ماجراي تک نويسي ها هميشه در بازجويي ها وجود داشته است. اين بار از پرستو مي خواهند درباره شادي صدر، محبوبه عباسقلي زاده، نوشين خراساني و پروين اردلان، شهلاانتصاري و رضوان مقدم تک نويسي کند. اما او آنها را آن قدر نمي شناخته است، خيلي از آنها را براي بار اول مي ديده است. پرستو مي گويد:«اطلاعات خاصي درباره شان نداشتم. چيزي ننوشتم»
«زن نوشت» پرينت شده بود
پرستو صبح زود طرف هاي ساعت 8 تقاضا مي کند که بازجويش را ببيند. به مسئول بند مي گويد بايد نکته اي را بگويم. ساعت 10:30 او را مي برند. اما مسئول دوم کس ديگري است. اين بار کل مطالب وبلاگش را پرينت گرفته بودند و زيردست آن فرد بوده است. پرستو مي خواسته است تا پيگيري وثيقه را انجام دهد. اما اين بار حتي به او اجازه داده نمي شود که چشم بندش را بردارد، اما با همان چشم بند رودر رومي نشيند. اين بار درباره محبوبه عباسقلي زاده هم صحبت مي شود. پرستو مي گويد:«گفتم من قرار بود شما را ببينم. مي خواهم زنگ بزنم ببينم خانواده ام توان پرداخت اين وثيقه را دارند؟»
پرستو جواب مي شنود:«احتياجي نيست . بدون وثيقه آزاد مي شوي»
اما اين آزادي يک روز و نصفي بعد به او داده مي شود.
در سلول بوده که شماره تلفن را مي گيرند که از پدرش بپرسند، فيش حقوقي بياورد بگذارد. همان شب البته زنگ مي زنند و امروز صبح قرار کفالت گذاشته مي شود . پرستو بعد از ظهر آزاد مي شود.
يک ساعت کوبيدن براي تلفن
کارها در آن بند که همه بودند، هاهنگ پيش مي رود. بعضي مسايل با فرياد زدن به گوش همه مي رسيده است. امروز صبح هم که اجازه تلفن داده نمي شده است ، يک ساعت به درها کوبيدند تا اجازه داده شود.

تلفن ممنوع
هر چند بازهم شهلا انتصاري ، سوسن طهماسبي و شادي صدر و محبوبه عباسقلي زاده امکان تلفن زدن پيدا نکردند.
اعتصاب غذا تا آزادي
پرستو زياد در جرين اعتصاب غذا نبوده است. چون همان موقع هايي که اين تصميم به وسيله داد زدن اعلام مي شده است، مشغول بازجويي بوده است. او مي گويد:«راستش به اعتصاب غذا نرسيدم. فکر مي کنم از سلول نوشين اينها شروع شد و به بقيه اطلاع داده شد. خيلي ها ناهار نخوردند و مي خواستند شام هم نخورند»
آنها مي گفتد:«اعتصاب تا آزادي»

همه تفهيم اتهام شدند
در فاصله 24 ساعت بعد از بازداشت به همه آنهايي که گرفته بودند تفهيم اتهام شده است. پرستو اين موضوع را مي گويد و اشاره مي کند:«همه را تا 10 شب فردايي که آوردند اوين تفهيم اتهام کردند.»انگار آنها خيلي سعي داشتند کارشان قانوني باشد. به همه تقريبا همان قرار وثيقه 50 ميليوني را گفته بودند.

آزاد مي کنند و نمي کنند
پرستو درباره آزاد شدن بقيه مي گويد:«بعيد نمي دانم چند نفر ديگر را هم به مرور آزاد کنند. وقتي داشتم بيرون مي آمدم، گفتند به آن سه نفر هم بگوييد. اما حتما عده اي را نگه مي دارند پس از 8 مارس آزاد کنند» حدس پرستو درست است سه نفر ديگر هم در شرف آزادي هستند:«زينب پيغمبرزاده»،«ناهيد کشاورز» و «سميه فريد».

حال بعضي از زنان بازداشتي خوب نيست


سايت ميدان - ساقي لقايي يكي از آزادشدگان تجمع آرام در جلوي دادگاه انقلاب در گفتگو با سايت ميدان از جنبه هاي مختلف اين بازداشت 48 ساعته خبر داد. او صبح روز يكشنبه 13 اسفند به همراه خواهرش سارا در اين تجمع دستگير شده بود و در اين مدت دوقلوهاي يك ساله و دو ماه ه اش به شدت بي تابي مي كردند. او در اين مدت در بند 209 زندان اوين بازداشت بوده است. نام بند 209 زندان اوين براي خيلي از زندانيان سياسي و فعالان جنبش زنان آشنا است. بندي كه متعلق به وزارت اطلاعات است و بودن در آن نامت را در ليست زندانيان داخل اوين ثبت نمي كند.

اعتصاب غذا

"من و محبوبه داريم لاغر مي شويم". اين حرفي است كه نسرين افضلي به شوهرش نيما نامداري مي زند. حالا كه ساعت از 7 گذشته است، ساقي لقايي تاييد و تاكيد مي كند:« همه از ظهر امروز اعتصاب غذا كرده اند.»
او مي گويد:«ما همه در يك سالن بوديم. راهرويي در وسط ما بود. در يك سلول 4 نفر و در ديگري 7 نفر بودند. ما صداي همديگر را مي شنيديم قرارشد اعتصاب غذا كنيم. به اين كه شهلا انتصاري در سلول انفرادي است، چند نفر نمي توانند تلفن بزنند. قرار بود آزاد شويم و نشديم.»

بيماري زنان بازداشتي شدت گرفته است
در اين 48 ساعت هرچند حال بسياري از افراد خوب است و دكتر نيز در صورت نياز مراجعه مي كرد، اما تعدادي از زنان نيز دچار بيماري و مشكل شده اند. در اين ساعت ها بيماري پروين اردلان شدت گرفته است، شهلا انتصاري كه در سلول انفرادي به سر مي برد نيز فشارخونش بالاست و رضوان مقدم زونا گرفته است، مهناز محمدي نيز قبل از اين بيمار بود و بيماري اش شدت گرفته است.

تلفن زدن ممنوع

در اين مدت بيش از 10 نفر از زنان با خانواده هايشان تماس گرفته اند. هم چنين از طرف زندان هم به تعدادي از خانواده ها زنگ شده و اطلاع داده شده كه همسرشان بازداشت هستند. اما لقايي مي گويد:«چند نفر از زنان بازداشت شده نيز با ممنوعيت استفاده از تلفن روبرو هستند. »

منبع: سایت میدان
بازجويي
در اين مدت «ساقي لقايي» يك بار مورد بازجويي قرار گرفته و تفهيم اتهام شده است. اتهام او و خواهرش ماده 618 قانون مجازات اسلامي بوده است و به او گفته اند كه اتهامش اقدام عليه امنيت ملي بوده است. هر چند در اين ماده درباره امنيت ملي چيزي گفته نشده است و متن دقيق آن اين است:«هر كس با هياهو و جنجال با حركات غيرمتعارف يا تعرض به افراد موجب اخلال نظم و آسايش و آرامش عمومي گردد يا مردم را از كسب و كار باز دارد به حبس از سه ماه تا يكسال و تا 74 ضربه شلاق محكوم خواهد شد.»
با استناد به اين ماده بوده است كه آنها براي ساقي لقايي و خواهرش سارا لقايي يك جواز كسب به عنوان وثيقه درخواست کرده اند.
اما از ديگران تعداد بيشتري بازجويي انجام گرفته است.
آزادي

او ساعت 5 بعد از ظهر امروز 15 اسفند آزاد شده است و بلافاصله براي ديدن دوقلوهايش به خانه اشان در كرج رفت. خانواده او غير از مادرش كه مراقبت از دوقلوهاي پسرش را بر عهده داشت، در تمام اين مدت در پشت در زندان اوين و اماكن حضور داشتند.

Tuesday, March 6, 2007

هشت نقرآزاد شدند، بقيه در اعتصاب غذا هستند، يك نفر در سلول انفرادي

سرانجام 8 نفر از زناني كه در تجمع آرام روز 13 اسفند در جلوي دادگاه انقلاب دستگير و بازداشت شده بودند، آزاد شدند
اين 8 نفر همان كساني هستند كه عصر ديروز با اطلاع به خانواده هايشان درخواست كفالت كرده بودند.
پرستو دوكوهكي، پرستو سرمدي، سارا و ساقي لقايي، ناهيد و فريده انتصاري، نيلوفر گلكار و سارا ايمانيان.
البته هم اكنون نيز كارهاي آزادي فريده انتصاري و نيلوفر گلكار به پايان نرسيده است.
خانواده هاي اين افراد امروز صبح با مراجعه به دادگاه انقلاب كفالت و وثيقه درخواستي را ارائه داده بودند و به آنها گفته شده بود بعدا براي آزادي اين افراد اقدام مي شود. بدين ترتيب جمعي از خانواده ها در جلوي زندان اوين ساعت ها منتظر آزادي بستگانشان بودند تا سرانجام آنها پس از پايان وقت اداري و حدود ساعت 5 بعد از ظهر آزاد شدند.
افراد آزاد شده هم چنين از اعتصاب غذاي زنان بازداشتي ديگر در زندان اوين خبر داده و پيش بيني مي کنند که فعلا شخص ديگري از دستگير شدگان آزاد نشود.

زنان حاضر در بند 209 اوين در اعتراض به رفتارهاي صورت گرفته با آنان دست به اعتصاب غذا زده اند.

هم چنين شهلا انتصاري از اولين ساعت هاي بازداشت در سلول انفرادي به سر مي برد. او يكي از كساني است كه در روز 13 اسفند جلسه رسيدگي به پرونده اش در دادگاه انقلاب بررسي مي شد كه با پايان گرفتن جلسه دادگاه بازداشت شد.

هشت نفر از بازداشت شدگان آزاد شدند

منبع خبر: زنسنان
پس از گذشت بیش از چهل و هشت ساعت از بازداشت زنانی که مقابل دادگاه انقلاب دست به تجمع مسالمت آمیز زده بودند، بالاخره
هشت تن از این زنان با قرار کفالت آزاد شدند.
اسامی آزادشدگان به این شرح است: پرستو دوکوهکی، سارا لقایی، ساقی لقایی، نیلوفر گلکار، پرستو سرمدی، ناهید انتصاری، فریده انتصاری و سارا ایمانیان.
آزادشدگان خبر اعتصاب غذای دیگر یاران دربند خویش را تایید کردندو همچنین اعلام کردند که شهلا انتصاری در سلول انفرادی به سر می برد..

حزب سبزهای فرانسه دستگیری زنان را محکوم میکند

منبع: زنستان
روز سیزدهم اسفند ١٣٨٥ تعدادی از فعالین جنبش زنان که در برابر "دادگاه انقلاب" در تهران به یک تجمع اعتراضی مسالمت آمیز دست زده بودند دستگیر شدند. دستگیر شده گان به زندان اوین انتقال داده شده، تعدادزنان دستگیرشده نزدیک چهل نفر بوده و خانواده ها یشان از وضعیت آنان بی خبر میباشند.
مبارزه زنان ایران علیه نقض حقوق شان و علیه استبداد از سابقه طولانی برخوردار میباشد. شجاعت و پیگیری آنان برای کسب خواست ها و مطالباتشان احترام بر انگیز است. تمام مردم ایران زیر فشار و اختناق قرار دارند ومبارزه و خواست های زنان و گارگران و دانشجویان پیوسته سرکوب شده است. امروز یکبار دیگر جمهوری اسلامی ایران زنان را مورد سرکوب قرارداده و حقوق بشر را پایمال مینماید.
حزب سبزهای فرانسه این دستگیرهای خودسرانه را محکوم نموده، خواهان رهائی سریع این فعالین بوده و همبستگی خود را با زنان ایران که برای دمکراسی و آزادی و حقوق دمکراتیک خود مبارزه میکنند اعلام میدارد.حزب سبزهای فرانسهپاریس٥ مارس ٢٠٠٧

تماس تلفنی شش نفر از بازداشت شدگان با خانواده های خود

منبع: زنستان

بنا بر آخرین اخبار رسیده، جلوه جواهری، زارا امجدیان، پروین اردلان ، ناهید جعفری، نسرین افضلی و آسیه امینی با خانواده های خود تماس گرفته اند و اعلام کرده اند که حال آنها خوب است اما فعلا خبری از آزادی آنها نیست و چند روزی بازداشت خواهند بود.
خبرهای دیگر حاکی از آن است که قرار است یازده نفر امروز آزاد شوند که اسامی پرستو دوکوهکی، سارا و ساقی لقایی، نیلوفر گلکار، سارا امینیان، ناهید و فریده انتصاری از این میان اعلام شده است و مقامات با خانواده های آنها تماس گرفته و خواسته اند که شخصی را به عنوان کفیل برای آزادی آنها معرفی کنند.
خبرهای تکمیلی ارسال خواهد شد.
کمپین رهایی فعالان جنبش زنان اززندان را امضا کنید

اخبار انتشار یافته از سوی سازمان عفو بین الملل درباره دستگیری فعالان زن

منبع: زنستان

ایران: دستگیری تعدادی از زنان، می تواند تلاشی در جهت توقف و پیشگیری از فریاد برابری و عدالت خواهی در روز جهانی زن باشد.
امروز، سازمان عفو بین املل، خواهان آزادی فوری و بی قید و شرط بیش از 30 تن از زنان فعال ایرانی، که 4 مارس در پی تجمعی صلح آمیز در تهران بازداشت شده بودند، گردید. سازمان نامبرده بر این باوراست، این اقدام به قصد ترساندن فعالان حوزه زنان، از سازماندهی اقداماتی در جهت پر رنگ تر کردن روز جهانی زن در 8 مارس صورت گرفته است.
این زنان در مقابل دادگاه انقلاب تهران، در پی تجمعی اعتراض آمیز به محاکمه 5 تن از زنانی متهم به شرکت در تجمع روز 12 ژوئن 2006 که به منظور درخواست تحقق حقوقی برابر برای مردان و زنان در قانون ایران برگزار شده بود، دستگیر شدند. تجمع برگزار شده در ماه ژوئن(خرداد ماه) با اعمال خشونت و دستگیری حدود 70 نفر توسط نیروهای امنیتی خاتمه یافته بود.
ایرن خان، دبیر کل سازمان عفو بین الملل اظهار داشت: " مقامات ایرانی، به جای دستگیری افراد شرکت کننده در تجمعات صلح آمیز، بهتر است درخواست زنان برای برابری در قانون را جدی تر دنبال کنند و تبعیضات نسبت به زنان را که در هرجای نظام حقوقی ایران وجود دارد، مورد توجه و بازبینی قرار دهند. ما از این جهت که امکان دارد، افراد بازداشت شده در روز قبل را تا روز 8 مارس، که آنها خود را برای اقداماتی در جهت درخواست برای حقوقی برابرکه در سراسر حهان به رسمیت شناخته می شوند آماده می کردند، در بازداشت نگه دارند، نگرانیم.
افراد بازداشت شده در روز یکشنبه، که شامل حداقل چهار تن از پنج نفری که آن روز موعد مقرر دادگاهشان بود نیز می شوند، به اداره مفاسد اجتماعی وزرا، بازداشتگاهی که معمولا برای افراد متهم به جرائم خرد، همچون تخطی از پوشش مناسب، مورد استفاده قرار می گیرد، برده شدند. گفته می شود اعضای خانواده این افراد در جهت تلاش برای اطلاع از وضعیت آنها و ضمانت برای آزادی اقوام خود، به ساختمان وزرا، مراجعه کرده اند که تلاششان بی نتیجه بوده است. بنا بر گزارشات ارائه شده، تمام این زنان بعد از آن به بند 209 زندان اوین، که تحت کنترل و نظارت وزرارت اطلاعات بوده و خارج از حوزه نظارتی سازمان زندانهای ایران است، منتقل شده اند.
دورنما
فریبا داودی مهاجر، شهلا انتصاری، نوشین احمدی خراسانی، پروین اردلان و سوسن طهماسبی از جمله افراد دستگیر شده در تجمع 12 ژوئن 2006 (22 خرداد 1385) می باشند که همه آنها به اتهام "تبلیغات علیه نظام"، " اقدام علیه امنیت ملی" و " شرکت در یک تجمع غیر قانونی"، به شعبه 6 دادگاه انقلاب در تهران فراخوانده شده بودند.
افراد دیگری هم به شرکت در تجمع روز 12 ژوئن (22 خرداد) متهم شده که هنوز به دادگاه احضار نشده بودند. ژیلا بنی یعقوب، خبرنگاری که در بین تظاهر کنندگان دستگیر شده در 4 مارس نیز می باشد، از همان افرادی است که به اتهام شرکت در تجمعی غیر فانونی 12 ژوئن، در ژانویه 2007 محاکمه و سپس تبرئه گردید.
در آگوست 2006، فعالان در حوزه حقوق زنان ایران، "کمپین برای برابری" را با هدف جمع آوری یک میلیون امضا از ایرانیان، در حمایت از اعمال تغییر در قوانینی که منتج به تبعیضات قانونی نسبت به زنان می شوند، به راه انداختند. سایت این کمپین در طی هفته های اخیر به مناسبتهای مختلف، توسط مقامات ایرانی فیلتر شده که دسترسی ایرانیان را به اخبار مرتبط با کمپین دشوار ساخته است. سازمان عفو بین الملل از این کمپین حمایت کرده و در روز جهانی زن، به همراه شیرین عبادی، وکیل ایرانی و فعال برجسته حقوق بشر و برنده جایزه صلح نوبل 2003، بیانیه ای مشترک در خصوص حقوق برابر برای زنان ایرانی، منتشر خواهد کرد.

فعالان زن بازداشت شده دست به اعتصاب غذا زدند

منبع خبر: زنستان
بنا بر آخرین اخبار رسیده نوشین احمدی خراسانی، درتماس تلفنی که با همسرش داشته است اعلام کرده است که از امروز ظهر بنا بر تصمیمی دسته جمعی همه سی و سه زن بازداشت شده اعتصاب غذا را شروع کردند.
احمدی خراسانی به همسرش، جواد موسوی خوزستانی گفته است که این تصمیم گروهی را به این دلیل اخذ کرده اند که مسولان قول مساعد داده بودند که امروز همه دستگیر شدگان جوان را آزاد کنند و چون این اقدام صورت نگرفته است، در اعتراض اعتصاب غذا را آغاز کرده اند.

Monday, March 5, 2007

مسئولان زندان اعلام كردند: اوين مسئول بند 209 نيست!

سايت ميدان - در پي دستگيري 33 تن از فعالان جنبش زنان، امروز 14 اسفند 1385 از ساعت 9 صبح اعضاي خانواده و برخي از
دوستان آنها با حضور در مقابل درب اصلي زندان اوين اعتراض خود را به اين بازداشت غير قانوني اعلام کرده و خواستار آزادي آنان شدند. اين افراد که حدود 50 نفر بودند، بارها با مراجعه به درب اصلي زندان خواستار پاسخگويي مسوولان زندان نسبت به اين بازداشت ها بودند.

بعد از گذشت يک ساعت و عدم پاسخگويي مسئولان زندان اوين، خانواده ها با تجمع در مقابل درب کوچکي که محل عبور و مرور سربازان بود اعتراض خود را با صداي بلند تري اعلام کردند. در پي اين اعتراضات مسوولين زندان اعلام کردند که "دستگير شدگان در بند 209 هستند و اين بند زير نظر وزارت اطلاعات است و زندان اوين نمي تواند پاسخگوي شما باشد!".

بعد از شدت گرفتن اعتراض خانواده‌ها، مسوولان زندان اوين راضي‌ شدند تا در مورد اعلام حضور دستگيرشدگان ديروز در زندان اوين پيگير‌هاي لازم را انجام دهند. از اين رو خواستار اسامي بازداشت شدگان از خانواده‌هاي آنان شدند. بعد از گذشت ساعتي دو تن از مسوولان زندان که براي توضيح به ميان جمعيت آمده بودند اعلام کردند:"همه اين افراد در بند 209 بسر مي برند و تا پايان امروز عصر بعد از اتمام تحقيقات مقدماتي با خانواده هاي آنها تماس گرفته مي شود تا در صورتي که آزادي آنها مشروط به قرار وثيقه باشد، خانواده ها با در دست داشتن سند به دادگاه انقلاب مراجعه کنند و اگر آزادي آنها بلاقيد باشد تا پايان امروز آزاد مي شوند."

در نهايت اين مامورين خواستار متفرق شدن جمعيت از جلوي درب زندان شدند. خانواده ها بعد از نوشتن بيانيه اي در اعتراض به اين دستگيري متفرق شدند و در انتظار خبري از دستگير شدگان بسر مي برند.

تریبون آزاد در اعتراض به دستگیری فعالان زن

منبع خبر: زنستان

روز سه شنبه، پانزدهم اسفند ماه، تریبون آزادی در اعتراض به دستگیری غیر قانونی سی و سه نفر از فعالان جنبش زنان برگزار می شود.
این تریبون آزاد را کمیسیون زنان دفتر تحکیم وحدت سازمان داده است و تریبون از ساعت دوازده تا دو بعدازظهر برگزار می شود. محل برگزاری این تریبون آزاد نیز دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران است.

خبر "سازمان زنان نوبلیست" درباره دستگیری فعالان زن

منبع خبر: زنستان

بیش از سی و دو زن روز یک شنبه، چهارم ماه مارس در ایران دستگیر شده و به اتهاماتی چون اقدام علیه امنیت ملی، شرکت در تجمع غیر قانونی و تیلیغ علیه نظام محکوم شدند. زنان مقابل دادگاه انقلاب تجمع کرده بودند تا خواهان برگزاری دادگاهی عادلانه برای پنج عضو پیشرو جنبش زنان که در طی اتهاماتی که در تجمع مسالمت آمیز برای احقاق حقوق زنان ماه ژوئن گذشته به آن محکوم شده بودند شوند.
تجمع مسالمت آمیز خرداد ماه با دخالت نیروهای پلیس که جمعیت را با زور پراکنده می کرد به خشونت کشیده شده و حدود هفتاد تن نیز بازداشت شدند. همچون دیگر تجمعات، بنا بر گزارشات با افرادی که در تجمع روز یک شنبه نیز شرکت کرده بودند با خشونت برخورد شده است.
زنانی که دادگاه آنها برگزار می شد- نوشین احمدی خراسانی، پروین اردلان، سوسن طهماسبی و شهلا انتصاری- در حمایت از تجمع کنندگان دادگاه را ترک کردند که آنها نیز بازداشت شدند.
دستگیری های اخیر نشانه سخت گیری دیگری با فعالان برابری طلب در ایران است. این در حالی است که ماه گذشته نیز سه روزنامه نگار و فعال جنبش زنان که برای شرکت در یک دوره آموزشی روزنامه نگاری عازم هند بودند نیز بی هیچ اتهامی بازداشت شدند.
سازمان زنان نوبلیست
لینک اصل خبر

طلاعیه کمیته حقوق بشر سازمان دانش اموختگان ایران در خصوص بازداشت 33 تن از فعالان جنبش زنان

منبع خبر: زنستان
نویسنده: ادوار نیوز
كميته حقوق بشر سازمان دانش آموختگان ايران پيرامون بازداشت جمعي از فعالان مدافع حقوق زنان در تجمع صبح یکشنبه در برابر شعبه امنیت دادگاه انقلاب اطلاعیه ای صادر کرد:
روز يكشنبه،13اسفند‏‏، تجمع تعدادي از فعالان مدافع حقوق زنان كه در اعتراض به محاكمه پنج تن از بانوان مدافع حقوق زنان‏ در برابر ساختمان دادگاه انقلاب در تهران برگزار شده بود،‌ با اقدامات خشونت آميز نيروهاي انتظامي متفرق و قريب به 40 تن از تجمع كنندگان نيز بازداشت شدند.برهم زدن يك تجمع آرام و مسالمت آميز كه با انتشار يك بيانيه از پيش اعلام شده برگزار شده بود، در روزهاي پاياني سال 1385‏، نقضي ديگر از جمله نقض هاي فراوان «حق تشكيل‏ اجتماعات‏ و راه‏ پيمايي‏ ها» در ايران بود‎؛ روندي كه اين باور را نزد ناظران بي طرف حقوق بشر در داخل و خارج از كشور ايجاد كرده است، كه حق شهروندان ايراني در تشكيل و راه‌اندازي اجتماعات و راهپيمايي‌هاي مسالمت آميز به طور «نظام‌مند و گسترده» از سوي حاكميت نقض مي‌شود.در حالي كه ماده 20 اعلاميه جهاني حقوق بشر و همچنين ماده 21 ميثاق حقوق مدني – سياسي كه ايران نيز بدان پيوسته است (و مطابق ماده نه قانون مدني در حكم قوانين داخلي است) بر بهره مندي شهروندان از اين حق تاكيد دارند و همچنين مطابق اصل بيست و هفتم قانون اساسي جمهوري اسلامي، تشكيل‏ اجتماعات‏ و راه‏ پيمايي‏ ها آزاد است، حاكميت در جمهوري اسلامي ايران اين تعهد ملي و بين المللي خود را ناديده گرفته و به طور مكرر آن را نقض مي‌كند‏، به طوري كه در 22خرداد سال جاري نيز تجمع ديگري كه با هدف اعتراض به نقض حقوق زنان در ميدان 7تير تهران برپا شده بود‏‌، با برخورد خشونت آميز نيروهاي انتظامي برهم زده شد.اين تكرار عمل مقامات مسؤول در برخورد خشن با تجمعات آرام از سويي و شيوه‌هاي دشواري كه قوانين و آيين نامه‌هاي اجرايي براي كسب مجوز برگزاري تجمع و راهپيمايي در نظر گرفته‌اند در كنار تنگ‌نظري و كم سابقه بودن قبول چنين درخواست هايي، نشان دهنده آن است كه اعمال و احقاق اين حق توسط شهروندان ايراني، از سوي حاكميت عملاً به حالت تعطيل و تعليق درآمده است.از اين رو، كميته حقوق بشر سازمان دانش آموختگان ايران، ضمن توجه دادن كليت نظام جمهوري اسلامي به احترام به حقوق شهروندان مندرج در قانون اساسي، اعلاميه جهاني حقوق بشر و ساير اسناد جهاني كه بدان‌ها ملزم است، مطابق ماده 570 قانون مجازات اسلامي به اتهام «سلب حقوق و آزادي هاي افراد ملت»، خواستار محاكمه مقامات مسؤول و دست‌اندركار امر محدودسازي و برخورد با تجمعات مسالمت آميز(از جمله حقوق قانوني شهروندان)است.همچنين كميته حقوق بشر سازمان دانش آموختگان ايران، با تاييد و تاكيد بر خواست‌هاي حقوقي زنان در ايران،‌ نسبت به بازداشت غيرقانوني و گسترده بيش از 34 تن از تجمع كنندگان در برابر دادگاه انقلاب كه نام تعدادي از آنان به اين شرح است:‌ آسيه اميني، شادي صدر، ژيلا بني يعقوب محبوبه عباسقلي زاده، محبوبه حسين زاده، سارا لقماني، زارا امجديان، مريم حسين خواه، جلوه جواهري، نيلوفر گلكار، پرستو دوكوهكي، زينب پيغمبر زاده، مريم ميرزا، ساغر لقايي، خديجه مقدم، ساقي لقايي، ناهيد كشاورز، مهناز محمدي نسرين افضلي، طلعت تقي نيا، فخري شادفر، مريم شادفر، الناز انصاري، فاطمه گوارايي، آزاده فرقاني، سميه فريد، مرضيه مرتاضي، سارا ايمانيان، ناهيد جعفري، سوسن طهماسبي، پروين اردلان، نوشين احمدي خراساني و شهلا انتصاري،پرستو سرمدی اعتراض خود را اعلام مي کند و خواستار آزادي هرچه سريع تر آنان و پايان بخشيدن به محاكمه فعالان مدافع حقوق زنان است .كميته حقوق بشر سازمان دانش آموختگان ايران (ادوار تحكيم وحدت)

اعتراض جبهه مشاركت به دستگيري تعدادي از فعالان زن

منبع خبر: زنستان

جبهه مشاركت ايران اسلامي با انتشار اطلاعیه ای نسبت به دستگيري تعدادي از فعالان زن اعتراض کرد متن این اطلاعیه در ادامه می اید:
به نام خدا
دستگيري تعدادي از فعالان زن در يک تجمع مسالمت‌آميز و در اعتراض به برخورد با تعدادي از فعالان زن كه به دليل شركت در تجمع 22 خرداد محاكمه شده‌اند، اقدام نابجايي بود که در آستانه روز جهاني زن صورت گرفت.
متأسفانه اتخاذ تدابير امنيتي و محدود سازي در مواجهه با مطالبات و حقوق انساني زنان در ايران، همواره به عنوان اولين و بهترين پاسخ به کار گرفته مي‌شود. و همان‌طور که در تجمع 22 خرداد ماه و اقدامات اعتراضي ديگر زنان به شکلي خشونت‌آميز پاسخ داده شد که هيچگاه پاسخ درخور و قانع‌کننده‌اي به آنان داده نشده است.
رفع قوانين تبعيض‌آميز مطالبه به حقي است که از دير باز زنان ايران و جهان براي آن تلاش مي‌کنند، سؤال اين است آيا مي‌توان بين زنان اين کشور و زنان ديگر دنيا، ديوار جدايي کشيد و آيا در کشوري که زنان توانايي خود را در عرصه‌هاي علمي، سياسي و اجتماعي اثبات نموده‌اند و همواره در همه صحنه‌هاي مبارزات آزاديخواهانه ملت مسلمان ايران حضور داشته‌اند. آن هم در شرايطي که کشور را به نقض حقوق بشر و تبغيض عليه زنان متهم مي‌کنند به يک اعتراض مسالمت‌جويانه آنان، بايد اين‌گونه پاسخ داده شود! تصميم‌گيرندگان بدانند برابري حقوقي، اجتماعي و فرهنگي و سياسي مطالبه انساني زنان ايراني است که بر اين باورند اين نظام ظرفيت به اجرا درآوردن مباني عدالت جنسيتي را در همه عرصه‌ها دارد و به همين منظور براي تحقق آن در مجموعه قواعد موجود تلاش مي‌کنند. اگر با اين خواسته کاملاً‌ انساني و در قالب يک حرکت اعتراضي مسالمت‌جويانه برخوردهاي امنيتي و محدود سازي صورت گيرد، در آينده‌اي نه چندان دور اين مسأله مي‌تواند تبديل به بحران‌هاي اجتماعي غيرقابل کنترل شود، که نمونه‌هاي آن را در اجتماع و به وفور و در گسترش آسيب‌ها و مشکلات اجتماعي مي‌توان مشاهده نمود.
جبهه مشارکت ايران اسلامي، ضمن گراميداشت روز جهاني زن، تأسف شديد خود را از اين وقايع و عدم درک واقع‌بينانه متوليان از مطالبات و خواسته‌هاي زنان ايران اعلام مي‌دارد و خواستار آزادي فعالان دستگير شده و اتخاذ تدابير مقتضي، توأم با درک عميق از مطالبات زنان ايران است. اين جبهه توجه همه دلسوزان نظام را به شرايط کنوني کشور نيز جلب مي‌کند و ضمن اعلام پشتيباني از حقوق برابر زنان ايران، خواستار ايجاد زمينه‌هاي لازم براي طرح و احقاق مطالبات معوق آنان مي‌باشد.
جبهه مشارکت ايران اسلامي

بیانیه "کانون هستیا اندیش" در حمایت از بازداشت شدگان تجمع مسالمت آمیز مقابل دادگاه انقلاب

منبع خبر: زنستان

در آستانه 8 مارس روز جهاني زن، جمعي از فعالان جنبش زنان، بار ديگر مورد خشونت واقع شدند.
اين افراد در اعتراض به روند غير قانوني بازداشت، بازجويي و دادگاه فعالان جنبش زنان در يك سال گذشته، مقابل دادگاه انقلاب گرد هم آمدند تا با تجمع مسالمت آميز خود از پنج تن از فعالان جنبش زنان ( نوشين احمدي خراساني، پروين اردلان، سوسن طهماسبي، فريبا داوودي مهاجر، شهلا انتصاري ) حمايت كنند.
ساعتي پس از آغاز، با وجود فضاي آرام حاكم بر تجمع، نيروي انتظامي اقدام به فحاشي، ضرب و شتم، دستگيري و بازداشت سي و سه تن از فعالان جنبش زنان ايران كرد.
اسامي بازداشت شدگان به شرح زير است:
جلوه جواهري – سارا لقماني – زارا امجديان- نوشین احمدی خراسانی- پروین اردلان- ناهید کشاورز- محبوبه حسین زاده- محبوبه عباسقلی زاده- نیلوفر گلکار- پرستو دوکوهکی- مریم میرزا- مریم حسین خواه- ناهید جعفری- مینو مرتاضی- فاطمه گوارایی- شهلا انتصاری- سوسن طهماسبی- آزاده فرقانی- ژیلا بنی یعقوب- ناهید انتصاری- آسیه امینی- شادی صدر- ساقی لقایی- ساغر لقایی- الناز انصاری- سارا ایمانیان- زینب پیغمبرزاده – طلعت تقي نيا- نسرین افضلی- مهناز محمدی- سمیه فرید- فریده انتصاری- رضوان مقدم.
هم اكنون طبق آخرين اخبار رسيده بازداشت شدگان در بند 209 زندان اوين به سر ميبرند.
برگزاري تجمعهاي مسالمت آميز بر اساس ماده 20 منشور حقوق بشر و اصل 27 قانون اساسي جمهوري اسلامي ايران، از جمله حقوق بديهي شهروندان است و چنين برخوردهايي نقض صريح حقوق اوليه جوامع انساني است.
اين در حالي است كه اتهامات و پرونده سازيهاي اخير جريانات بنيادگرا در جهت زير سئوال بردن استقلال و وابسته نشان دادن جنبش زنان به جريانات خارج از كشور است.
كانون هستيا انديش ضمن محكوم كردن دستگيري و بازداشت سي و سه تن از فعالان زن، خواستار آزادي بيقيد و شرط تمامي دستگيرشدگان تجمع اخير و توقف برخوردهاي غير انساني است.
ما، ضمن اعلام همبستگي خود با فعالان جنبش زنان، همچنان پيگير وضعيت بازداشت شدگان خواهيم بود.
کانون هستیا اندیش

جنبش زنان از بند 209 عبور خواهد کرد: پرتره ای از پروین اردلان به قلم مهرانگیز کار

منبع: وب سایت مهرانگیز کار
دوشنبه ۱۴ اسفند ۸۵
چه کسانی به حمله و ضرب و شتم زنان معترض فرمان می دهند؟ چه کسانی اهانت بر زنان معترض را مشروعیت می بخشند؟ چه کسانی می خواهند آنها را از پیچ توبه زندان اوین به دره بی تفاوتی و بی خیالی پرتاب کنند؟ چه کسانی این زنان را با باتوم های خود می آزارند؟ چه کسانی فرمان به ظلم و بیداد می دهند و چه کسانی فرمان می برند؟ آیا درست است که آنها عموما مسلمانند؟ یعنی این را باور کنیم که آمر و مجری هر دو مسلمانند؟
در ایران چه خبر است؟ آن غیرت و مردانگی که گاهی در فرهنگ ایرانی بار خاطر زنان می شد، اما در هر حال پناهگاه ارزش های اخلاقی و حفظ کرامت و امنیت زنان هم بود کجا رفته است؟ زن را چه کسانی حقیر و ذلیل می خواهند و چرا؟
بیشتر زنان دستگیر شده را از آن زمان که نوجوانی را پشت سر گذاشتند می شناسم. در شوریدگی نوجوانی سری به دفتر وکالتم زده اند. سوالی داشته اند. درددلی کرده اند. اشکی ریخته اند. اندکی کنجکاوانه دور و برم را کاویده اند. شاخه گلی برایم آورده اند و رفته اند. پروین یکی از آنها بود که آمد اما هرگز نرفت. پروین با کوله پشتی مدرسه راه ماهنامه آدینه را پیدا کرده بود. روزی که وارد دفتر وکالتم شد تا از من مقاله بگیرد خنده ام گرفت. از بس لاغر و کوچک و سبک بود. پیشتر وقتی صدایش را از گوشی تلفن می شنیدم خیال می کردم برای خودش خانمی است. او را خانوم اردلان می نامیدم. حالا که اورا می دیدم پیش رویم مثل یک پر کاه سبک و بی خون بود. درون سیاهی چشم هایش که انگار یک خروار سرمه را یک جا خورده بود چیزی موج می زد. نمی دانستم زود و آسان صید یک دام امنیتی می شود. نمی دانستم این دخترک پرشور به زودی سوژه و سناریو برای امنیتی ها می شود و در ماجرایی بزرگ فرومی افتد که آسان نمی تواند از آن رهایی یابد.
پروین اما توانست. در آن ماجرا سقوط کرد و به دشواری بالا آمد. پس از دوسالی فقر و عسرت و فرار و آوارگی و حرمان و پس از رسیدن به پوچی و دروغ و توطئه دگر بار دست بر زانو گرفت و به روی پای خودش ایستاد. بعد از آنهمه ماجراها که در سال 1375 اتفاق افتاد، به نظرم تازه سی ساله شده بود. همینکه قد راست کرد دیگر نتوانست جاده های هموار را برای راهپیمایی انتخاب کند. اصلا جاده های هموار را دوست نداشت. من یکی این را زود فهمیدم و اندکی برایش ترسیدم. می رفت جاده های پرچاله چوله پیدا می کرد و از پرش با مانع غرق در لذت می شد. پروین را به تدریج بیشتر شناختم. گاهی با او به شدت درگیر می شدم. به خودم اجازه می دادم تا مثل دخترم دعوایش کنم. پروین غذا نمی خورد. اصلا نمی فهمید غذا خوردن یکی از مهمترین لذت های زندگی است. پوستی روی استخوان بود. او را به شوخی اسکلت می نامیدیم. اسکلت درون خود توانایی ها داشت. توانایی ها به چشم نمی آمد. باید توی چاله چوله ها می افتاد تا توانایی هایش را باور کنیم. پروین در دورانی یار و یاورم شد. در آن دوران تنها بود. من هم احساس تنهایی می کردم. موقعی که به دادگاه انقلاب به اتهام شرکت در کنفرانس برلین احضار شدم، هر دو با هم خندان و بیخیال راه اقتادیم تا یک روپوش اسلامی متناسب با فضای تابستانی زندان اوین خریداری کنیم. پروین زندان دیده بود. و من را یاری کرد تا خودم را برای دوران تازه ای از زندگی آماده سازم. آن روزها دخترم شده بود و نمی گذاشت تنها توی کوچه و خیابان راه بروم. می ترسید به جای آنکه بازداشت بشوم ربوده بشوم. پروین بسیار تجربه ها پشت سر داشت. از ماجراهایی که به جای بازداشت با ربودن سوژه آغاز می شود نیک با خبر بود. می ترسید به جای آنکه دستگیرم کنند من را بربایند. تنهایم نمی گذاشت.
در آن روزها احساس می کردم ناگهان صاحب دختری شده ام که از مادر با تجربه تر است. احساس می کردم ناگفته هایش بسیار است و دوست ندارد از آن دم بزند. هرگز برایم نگفت در سال 1375 و 1376 بر او چه گذشته است. در پاسخ فقط می خندید و پوست زرد و بی خونش از آنچه بود زردتر می شد. او کلامی بر زبان جاری نمی ساخت و از آن ماجراهای بزرگ پرده بر نمی کشید.
سال هاست از دور به او نگاه می کنم. که همچنان از جاده های هموار بیزاری می کند. خودش را توی جاده های پرچاله چوله و پر دست انداز می اندازد و پیاپی بالا و پایین می رود.
سال هاست از دور به او نگاه می کنم. که به جای لذت بردن از خوردن و خوابیدن شاسی های کامپیوتر را کشف کرده و به آن عشق می ورزد. پروین از وقتی انگشتانش با کامپیوتر آشنا شد پروین دیگری شد. از دور دیده ام که وقتی با کامپیوتر ور می رود از چشم هایش برق می جهد. پروین با یک کامپیوتر وارد عرصه ای شد که در عرف جهانی به آن می گوید "حوزه حق طلبی زنان" یا به قول خودش "زنان زنده". اما در نظام امنیتی ایران به آن می گویند "اقدام علیه امنیت ملی". او باز هم پر دست انداز ترین جاده را برای راهپیمایی انتخاب کرد. پرش با مانع در این جاده برایش لذت بخش است. پروین با آن حال می کند. دیگر بار که اورا از دور دیدم سال 1381 بود که بارها به اداره اماکن اداره تخت طاووس احضار شد، مورد توهین قرار گرفت و بسیار رنج برد. در آن روزگار هنوز به صورت جدی فعال حقوق زن نشده بود. اما کار را آغاز کرده بود. از ما بهتران فهمیده بودند اسکلت اهل خواب راحت نیست. غذاهای چرب به مزاجش نمی سازد و جاده های پر پیچ و خم را همچنان دوست دارد. آنها از اینجور آدم ها خوششان نمی آید. پروین را دوباره شکستند. من از راه دور صدای شکستن استخوان هایش را که زیر سنگینی بار تحقیر خرد می شد شنیدم. از آن پس پروین صدایش عوض شد. اعتماد به نفس از صدای پروین رخت بربست. گاهی صدایش را نمی شناختم و می گفتم جنابعالی؟ مثل این بود که در خرد کردن شخصیت او "اماکنی ها" توفیق یافته بودند. دوستان و آشنایان با اصرار او را به آلمان کشاندند. پروین اما صدایش شکسته بود. خودش هم شکسته بود.
پیاپی با او تلفنی حرف می زدم. التماس می کردم خودش را به من برساند. می گفتم بیمارم و به او احتیاج دارم. می گفتم از ماجرایی بزرگ که در آن فرو افتاده ام و از دور دارم توی لجنزار آن دست و پا می زنم در عذابم. از او می خواستم بیاید و کمکم کند. پروین پاسخ روشنی نمی داد. گولم می زد. و سرانجام گفت می خواهم درسم را در ایران ادامه بدهم در رشته مطالعات زنان. بعد از پایان ترم بر می گردم و پیش شما می آیم. رهایش کردم. پس از چندماه به ایران باز گشت. به تدریج صدایش ترمیم شد. "شخصیت" خود را ترمیم کرده بود. فهمیدم جاده های پر خطر تازه ای یافته است و گذشته را به دست فراموشی سپرده است.
اینک دو سالی است که دوباره او را از راه دور در جاده های ناهموار بی قراری می بینم که بالا و پایین می پرد. گاهی ذوق می کند و گاهی گریه می کند. پرش با مانع را همچنان دوست دارد. بیماری ام اس براو هجوم آورده. به روی خودش نمی آورد. بینایی اش محدود شده. به روی خودش نمی آورد. به او گفته اند کامپیوتر را کنار بگذارد. به روی خودش نمی آورد. اما به زور مجبورش می کنند غذا بخورد تا بتواند داروهای ام اس را تحمل کند. با این وصف پروین همان پروین است.
در خبرها امروز شنیدم. دستگیر شد همراه با سی و شش نفر دیگر از یاران به بند 209 زندان اوین اعزام شد. مبارکش باد. مگر برای پیروزی جنیش زنان راهی باقی گذاشته اند به جز عبور از سربالایی بند 209 زندان اوین؟ دو سه روزی است رئیس زندان اوین را عوض کرده اند. اما بند 209 که زیر نظارت سازمان زندان ها نیست. دست دیگران است که ما آنها را نمی شناسیم ولی آنها تک تک ما را خوب می شناسند حتی در این سوی جهان. دانسته های آنها از همه بسیار است. ولی اینجا دوست دارم به آنها بگویم پروین بیمار است. مطمئن نیستم به یک چنین موضوع بی ارزشی اهمیت بدهند. اما دوست دارم به آنها یادآوری کنم پروین به دارو و آرامش نیازمند است. مادرش به شدت بیمار است. اما مطمئن نیستم این حرف ها در رفتار مسئولین بند 209 تغییری بدهد.
بی تردید دارند پروین را برای چندمین بار می شکنند. من یکی می دانم که "شخصیت" دوباره خود را ترمیم می کند. برخی از انسان ها برای خوش گذرانی، دزدی، آزردن دیگران، و پرخوری به دنیا نیامده اند. آنچه مسلم است، این طایفه از انسان ها را نمی شود مادم العمر در بند 209 نگهداری کرد. زنان از این بند عبور خواهند کرد و جنبش زنان را به جنبش های جهانی پیوند خواهند زد. بند 209 نمی تواند این رویداد تاریخی را متوقف کند.

بیانیه شماره دو خانواده های بازداشت شدگان تجمع مسالمت آمیز مقابل دادگاه انقلاب

نويسنده: گروه خبر زنستان
با گذشت بیست و چهار ساعت از دستگیری سی و سه نفر از روزنامه نگاران و فعالان جنبش زنان، ما، به عنوان خانواده های آنهاهمچنان درنگرانی و بی خبری از وضعیت عزیزانمان به سر میبریم.
این در حالی است که متاسفانه از ساعات اولیه بازداشت هیچ فرد پاسخگویی در مقام ابهام زدایی از وضعیت رسیدگی به امور بازداشت شدگان نیست و خانواده های آنها نیز علی رغم قول مساعد برخی مقامات قضایی و انتظامی از صبح امروز با مراجعه به زندان اوین اطلاعی از وضعیت آنها نیافتند.
بر این اساس ما امضا کنندگان ذیل به عنوان اعضای خانواده افراد بازداشت شده خواستار اطلاع فوری از وضعیت عزیزانمان هستیم و امیدواریم هرچه سریعتر شاهد آزادی آنها باشیم:
- ثریا یعقوبی (مادر پروین اردلان)- نسرین و شیرین اردلان (خواهران پروین اردلان)-مریم اردلان (عمه پروین اردلان)- جواد منتظری ( همسر آسیه امینی)- پریسا سرمدی(خواهر پرستو سرمدی)- بهمن احمدی امویی (همسر ژیلا بنی یعقوب)- عبدالحسین انتصاری (پدر شهلا و فریده و ناهید انتصاری)- نادر حاج محسن (همسر ناهید کشاورز)- حمید سرداری (همسر ناهید جعفری)- هاشم ایمانیان (پدر سارا ایمانیان)- مریم و محیا امی (دختران محبوبه عباسقلی زاده)- حسین نیلچیان (همسر شادی صدر)- احمد صدر(پدر شادی صدر)- بهجت حاجی حسین (مادر شادی صدر)- حجت منتظری (همسر سمیه فرید)- جوانه جواهری (خواهر جلوه جواهری)- گوهر بیات (مادر جلوه جواهری)-مهدی جواهری (پسرعموی جلوه جواهری)- هاجر حسین خواه (خواهر مریم حسین خواه)- معصومه لقمانی (خواهر سارا لقمانی)- حمید امینی (همسر سارا لقمانی)- شهین امجدیان (خواهر زارا امجدیان)- زهره امیریان (مادر آزاده فرقانی)- محمد گلکار (پدر نیلوفر گلکار)

خانواده های بازداشت شده گان و تعدادی از فعالان جنبش زنان جلوی زندان اوین رفته اند

نويسنده: گروه خبر زنستان
آخرین اخبار رسیده حاکی از آن است که خانواده بازداشت شدگان تجمع مسالمت آمیز دیروز صبح، به همراه جمعی از فعالان جنبش زنان از ساعت نه صبح امروز جلو درب ورودی زندان اوین رفته اند و لیست اسامی بازداشت شدگان را به مسئولان زندان تحویل داده اند.
یکی از فعالان جنبش زنان به زنستان گفت که هنوز هیچ جوابی از سوی مسئولان زندان داده نشده است و آنها کماکان منتظر پاسخی از سوی مسئولان هستند.
خبرهای تکمیلی ارسال خواهد شد.

Sunday, March 4, 2007

مصاحبه رادیو آلمان با خانم ستوده وکیل دادگستری در ایران در مورد بازداشت زنان فعال

برای شنیدن مصاحبه به این سایت مراجعه کنید
http://www2.dw-world.de/persian/interviews/1.215832.1.html
04.03.2007
بازداشت تعدادى از فعالان حقوق زنان در ايران
صبح امروز، يكشنبه ٤ مارس، تجمع گروهى از فعالان حقوق زنان در جلوى دادگاه انقلاب با حمله مأموران امنيتى و خشونت از هم پاشيده شد و تعدادى از اين زنان دستگير شدند. اين تجمع آرام در اعتراض به احضار چند تن از فعالان اين جنبش به دادگاه بود. درباره اين موضوع گفتگويى را انجام داده‌ايم با خانم نسرين ستوده، وكيل مدافع خانم‌ها اردلان و احمدى خراسانی، از فعالان مسائل زنان كه به دادگاه احضار شده بودند.
دویچه‌وله: خانم ستوده، امروز تعدادی از فعالان جنبش زنان در جلوی ساختمان دادگاه انقلاب دستگیر شدند. دلیل این دستگیری چه بوده؟
ستوده: چون متعاقب شرکت تعدادی از فعالان جنبش زنان در تجمع ۸ مارس سال گذشته و همچنین مورخ ۲۲ خرداد سال گذشته در میدان هفت تیر علیه آنها اتهاماتی مطرح شده بود و جلسه‌ی رسیدگی به این اتهامات به امروز موکول شده بود، تعدادی از فعالان جنبش زنان ضمن اعتراض به مقارن بودن تاریخ رسیدگی دادگاه با روز جهانی زن اعلام کرده بودند در پشتیبانی از زنانی که با این اتهامات مورد محاکمه قرار می‌گیرند، تجمعی را در جلوی ساختمان دادگاه انقلاب خواهند داشت.
دویچه‌وله: چه کسانی به دادگاه فراخوانده شده بودند؟
ستوده: کسانیکه جلسه‌ی رسیدگی به اتهام آنها به امروز موکول شده بود، خانمها پروین اردلان، نوشین احمدی، سوسن طهماسبی، شهلا انتصاری و خانم فریبا داودی مهاجر بوده‌اند که وکلای آنها من، خانم شیرین عبادی، خانم لیلا امیرکرمی، آقای دادخواه، آقای شریف و خانم شادی صدر بوده‌ایم.
دویچه‌وله: آيا شما خودتان هم در آنجا حضور داشتید؟
ستوده: بله، بله! من در دادگاه حضور داشتم. جلسه‌ی دادگاه ٣٠/٨ صبح بود، اما دادگاه ساعت ۱۰ صبح رسیدگی را شروع کرد. مقارن با شروع رسیدگی ماشین‌های نیروهای انتظامی جلوی زنان متوقف شدند و زنان را با زور داخل ماشین کردند و بردند. در همان زمان ظاهرا موکلان من هم به تجمع‌کنندگان پیوستند. تجمع‌کنندگان تعداد‌شان بین ۳۰ تا ۴۰ نفر بود. بدون هیچگونه شعاری و بدون حتا پلارکاردی گوشه‌ی دیوار در پیاده‌رو نشسته بودند. بسیار مسالمت‌آمیز و حتا پیاده‌رو را مسدود نکرده بودند. بهرحال خانمها پروین اردلان، نوشین احمدی، شهلا انتصاری و سوسن طهماسبی و بقیه‌ی زنانی که تجمع کرده بودند حدود بین ۳۰ـ۲۵ نفر گفته می‌شود که بازداشت شدند. پس از آن من به بازداشتگاه وزرا مراجعه کردم، بعنوان وکیل تعدادی از زنان بازداشت شده که بازداشتگاه وزرا از ارائه هر گونه اطلاعاتی، حتا، تعداد بازداشت‌شدگان خودداری کرد و فقط پذیرفت که یک تعدادی از خانمها به این بازداشتگاه تحویل داده شدند.
دویچه‌وله: خانم ستوده دلیل این بازداشت چه عنوان شده؟
ستوده: ما اصلا از دلایل بازداشت اطلاع نداریم،‌ حتا من شخصا نمی‌دانم آیا بازداشت با حکم قانونی صورت گرفته یا نه. به همین دلیل هیچ اطلاعاتی از این بابت نمی‌توانم خدمت‌تان بگویم.
دویچه‌وله: وضعیت خانم‌هايى که به دادگاه فراخوانده شده بودند به چه صورتى درآمد؟
ستوده: طبیعی‌ست که وکلای آنها در جلسه‌ی دادگاه شرکت کردند و از موکلان خودشان دفاع کردند.
دویچه‌وله: قرار شد که جلسات دادگاه ادامه پیدا بکند؟
ستوده: البته من بعنوان وکیل خانمها اردلان و احمدی تقاضای تمدید جلسه‌ی رسیدگی را کردم، به این دلیل روشن و واضح که طی سه جلسه‌ مراجعه‌ی مکرر به دادگاه انقلاب متاسفانه از مطالعه‌ی پرونده توسط اینجانب جلوگیری به‌عمل آمده و تا پرونده مطالعه نشود، بطور دقیق نمی‌تواند رسيدگی صورت بگیرد. این بود که من تقاضای تمدید جلسه را دادم. امیدوارم دادگاه با تمدید جلسه‌ی رسیدگی نسبت به اتهام خانمها اردلان و احمدی موافقت بکند.
دویچه‌وله: خانم ستوده شما خودتان توی جلسه بودید. اتهام‌های موکلین شما چيست؟
ستوده: موارد اتهام اجتماع و تبانی‌ست علیه امنیت کشور و همچنین فعالیت تبلیغی علیه نظام جمهوری اسلامی،‌ اخلال در نظم عمومی از طریق شرکت در تجمع غیرقانونی و اقدام علیه امنیت کشور است. مع‌هذا باید در نظر داشته باشیم، اگر اتهام امنیتی علیه متهمین مطرح می‌شود، صرفنظر از اینکه جرم سیاسی در قانون ایران تعریف شده باشد یا نه، اتهام مربوطه سیاسی محسوب می‌شود. از طرفی دیگر در همین پرونده گزارشی از کارشناس وزارت اطلاعات وجود داشت که صراحتا اعلام کرده بود که این تجمع فاقد انگیزه‌ی ضد امنیتی بوده. بنابراین انتظار ما این است که دادگاه با درنظر گرفتن جمیع جهات حکم برائت موکلان من را در صورت رسیدگی نهایی صادر بکند.
دویچه‌وله: در مواردی که شما به آن اشاره کردید، مسئله‌ی دفاع از حقوق زنان یا دادن شعارهایی برای حقوق زنان، برابری حقوق زنان و آنچیزی که موضوع تجمع ۲۲ خرداد بوده، به این موضوع اصلا اشاره نشده!
ستوده: اساسا تقاضای برابری حقوق زن و مرد در همه جای دنیا بعنوان یک حق مسلم مدنی مطرح می‌شود و نه سیاسی. به همین دلیل هست که تجمعات مربوط به حقوق زنان امنیتی محسوب نمی‌شود. چرا که کسانی که خواستار برابر حقوق زن و مرد هستند، الزاما تقاضای مشارکت در قدرت سیاسی را ندارند. به این دلایل اساسا نمی‌شود کسی را که تقاضای برابری حقوق زن و مرد دارد، ما به اقدام علیه امنیت کشور متهم‌اش بکنیم.
دویچه‌وله: خانم ستوده، از وضعیت خانم‌هاى بازداشت‌شده امروز اطلاعی دارید؟
ستوده: آخرین خبری که داریم، اینها به بازداشتگاه وزرا تحویل داده شده‌اند. اینکه الان در چه شرایطی بسر می‌برند، متاسفانه هیچ اطلاعاتی به ما داده نشده. می‌دانم که تعدادی از خانمها وارد آن محوطه‌ی اداری بازداشتگاه شده‌اند و خواستار ارائه‌ی اطلاعات از مسئول بازداشتگاه هستند. ولی اینکه اینها الان در چه شرایطی هستند، حتا تعداد دقیق‌ آنها و اسامی دقیق آنها را تا به حال بازداشتگاه به ما اعلام نکرده.
دویچه‌وله: موکلین شما هم جزو بازداشت‌شدگان هستند؟
ستوده: بله. خانمها احمدی، اردلان و متهمین پرونده‌ی امروز، غیر از خانم فریبا داودی مهاجر که در مسافرت بسر می‌برند، بقیه متهمان جزو بازداشت‌شدگان‌اند.
دویچه‌وله: خانم ستوده شما بعنوان وکیل این افراد چه اقداماتى را مى‌خواهيد انجام دهيد؟
ستوده: ما اعتراض داریم به اینکه عليرغم آنكه از نیروی انتظامی در دو تجمع زنان ـ ۸ ماه پارسال و ۲۲ خرداد امسال‌ـ اعلام شکایت شد و بازپرس مربوطه بارها از نیروی انتظامی خواست که نماینده‌ای را جهت ارائه‌ توضیحات اعزام کنند به بازپرسی. تاکنون نیروی انتظامی این کار را نکرده. می‌دانید که در آن تجمعات زنان بشدت مورد ضرب و شتم غیرقانونی قرار گرفتند و در حالیکه پرونده‌ی شکایت آنها راکد مانده و بلاتکلیف هست، ولی در طی ۸ماه گذشته موکلان من مدام به دادگاه انقلاب در رفت و آمد بودند و الان هم با قید کفالت آزاد هستند. من امیدوارم که دادگاه در روش خودش تجدیدنظر بکند و با قانونمندی بیشتر به اتهام موکلان من رسیدگی بکند.
شیرین جزایری

بیانیه سازمان دگرباشان جنسی ایرانی در اعتراض به دستگیری فعالان جنبش زنان

هشتم مارس، روز جهانی زن است. روز جهانی زن در ایران روز دستگیری، حتک حرمت و زندان کردن زنان است. جمعی از فعالین جنبش زنان که در حمایت از شهلا انتصاري، نوشين احمدي خراساني، پروين اردلان، فريبا داودي مهاجر، سوسن طهماسبي، متهمین پرونده بیست و دوم خرداد هشتاد و پنج در مقابل دادگاه انقلاب تهران تجمع مسالمت آمیزی داشتند، مورد ضرب و شتم قرار گرفته و سپس تمامی افراد به همراه وکلای مدافعشان دستگیر شدند.
سازمان دگرباشان جنسی ایرانی (سازمان همجنسگرایان ایرانی) نگراني خود را نسبت به آزار، پيگرد و بازداشت مدافعان حقوق زنان به ویژه تعداد 38 تن از فعالانی که در روز سیزدهم اسفندماه سال جاری در تهران دستگیر شده اند، اعلام مي دارد.
سازمان دگرباشان جنسی ایرانی به عنوان جنبشی همسو با جنبش زنان در مبارزه با اندیشه های مردسالارانه و آزادی و برابری جنسی خواستار آزادی بی قید و شرط تمامی فعالان جنبش به ویژه افراد زیر است.
نوشين احمدي خراساني- پروين اردلان- ناهيد کشاورز- محبوبه حسين زاده- محبوبه عباسقلي زاده- نيلوفر گلکار- پرستو دوکوهکي- مريم ميرزا- مريم حسين خواه- ناهيد جعفري- مينو مرتاضي- فاطمه گوارايي- شهلا انتصاري- سوسن طهماسبي- آزاده فرقاني- ژيلا بني يعقوب- ناهيد انتصاري-آسيه اميني- شادي صدر- ساقي لقايي- ساغر لقايي- الناز انصاري- سارا ايمانيان- جلوه جواهري- زارا امجديان- زينب پيغمبرزاده - نسرين افضلي- مهناز محمدي- سميه فريد- فريده انتصاري- رضوان -مقدم- سارا لقماني

آرشام پارسی
دبیر کل سازمان دگرباشان جنسی ایرانی
چهارم مارچ 2007
www.irqo.net
arsham@irqo.net

متن فراخوان حمايت روشنفکران فرانسوی از جنبش زنان در ايران

به پشتيبانی از مبارزه فمينيست های ايرانی برخيزيم


جنبش زنان در ايران هر روز گام هايی محکم تر در مسير مبارزه برای آزادی و دمکراسی بر می دارد. کار زارهای گوناگونی که به همت فمينيستها به پا شده از جمله مبارزه برای تدوين منشور زنان، کمپين لغو سنگسار و کمپين "يک ميليون امضا" شواهد غرورانگيز اين تلاش های بی وقفه اند. فمينيست های ايران در مبارزات خود به قطعنامه ها و کنوانسيون های بين المللی که ايران امضا کرده است ارجاع می دهند و دولت را به رعايت تعهدات خود فرا می خوانند. ايران از امضا کنندگان کنواسيون های بين الملی مدافع حقوق بشر و نافی تبعيضات و نابرابری هاست اما حکومت مستقر به نام اسلام تبعيض جنسی و نابرابری زن ومرد را قانونی کرده است. زنان ايران در عرصه جامعه و فرهنگ حضوری قاطع و درخشان دارند اما در نظرگاه قانون مسلط ناقص و فرودست محسوب می شوند. اين قوانين با منع رشد وشکوفايی نيمی از جامعه زيان های جبران ناپذيری برای ملت و مملکت در پی دارند.

در شرايطی که در فضای بين المللی شاهد گسترش انواع افراطی گری در بستر رشد منازعات ميان دولتی، قومی و مذهبی هستيم جنبش زنان در ايران افق های تازه ای در چالش های حقوق بشری، فمينيستی و دمکراتيک در سطح ملی و دنيايی می گشايد. اين جنبش با ارجاع به ارزش های جهان شمول بشری رويکرد ايستا به هويت ملی، قومی و مذهبی را به پرسش می کشد، حصارهای بسته مفاهيمی چون " فمينيسم اسلامی" و "حقوق بشر اسلامی" را در می نوردد و به روشنی اعلام می کند که مسلمانی در نفی حقوق بشر، نفی آزادی و برابری زنان و نفی دمکراسی نيست. اين جنبش نويد بخش فمينيسمی پوياست که به تنوع فرهنگها در چهارچوب ارزشهای جهان روا ارج می گذارد.

اکنون، در روزهايی که به استقبال 8 مارس، روز جهانی زن می رويم جنبش فمينيستی در ايران آماج سرکوب گسترده ای ست. دستگيری و بازداشت دهها زن فعال به اتهام واهی اقدام عليه امنيت، هدفی جز واداشتن آنان به سکوت و برچيدن کارزارهای مبارزاتی ندارد. در شرايط سانسور رسانه های جمعی در داخل کشور انعکاس اين اقدامات سرکوبگرانه، آنطور که بايد و شايد ميسر نيست.

ما در فرانسه، همه ی زنان و مردان آزادی خواه، فعالان جنبش فمينيستی، حقوق بشر، هنرمندان، روزنامه نگاران و کنشگران سياسی را به پشتيبانی فعال از فمينيست های ايرانی که مبارزه آن ها نويد بخش آينده ای دمکراتيک در ايران است فرا می خوانيم.

امضا کنندگان فراخوان .

شهلا شفيق- نويسنده و فعال جنبش زنان
عبدالکريم لاهيجی ـ نايب رئيس فدراسيون جهانی اتحاديه های دفاع ازحقوق بشر
رضا معينی ـ پژوهشگر و مسئول بخش ايرانی گزارشگران بدون مرز

نخستين امضاهای حمايت
هلن سيکسوس ـ نويسنده نامدار فرانسوی، آريان منوشکين ـ کارگردان برجسته تئاتر، فادلا آمرا ـ رهبر جنبش زنان "نه هرزه، نه فرودست" به همراه محمد عبدی دبير کل و سيهم حبشی نايب دبيراين جنبش، کارولين فورست ـ نويسنده و روزنامه نگار، برنده جايزه کتاب سياسی در سال 2006، فيامتا ونر ـ نويسنده و روزنامه نگار، سوفی بسيسس ـ پژوهشگر ودبير فدراسيون جهانی حقوق بشر، فرانسين باوه ـ معاون شورای منطقه پاريس و حومه، واسيلا تامزالی ـ وکيل سر شناس الجزايری و رئيس اسبق بخش حقوق زنان در يونسکو ، ليليان کاندل ـ جامعه شناس، مايا سوردوت ـ نماينده اتحاديه انجمن ها برای دفاع از حقوق زنان ، ژوليت منس ـ نويسنده ، توفيق و بريژيت الال ـ بنيانگذاران انجمن "مانيفست آزادی ها"، نيکول ساوی ـ عضو انجمن همبستگی با زنان دمکرات الجزايری، کلارا دومينگز ـمسئول خانه زنان در پاريس ،کلودی لسلير ـ مورخ ، از بنيان گذاران شبکه اقدام برای خود مختاری حقوقی زنان مهاجر و پناهنده، مونيک دانتال ـ نماينده شبکه فمينيستی "گسست"، ناديا شعبان ـ نايب رئيس انجمن تونسی ها در فرانسه ، ژوسلين کلارک مسئول بخش فمينيسم اتحاد خانواده های لائيک ، فا تيما لالم – جامعه شناس و عضو مرکزی جنبش تنظيم خانواده ، کاترين دودون ـ هنرمند عکاس ، دنيز بريال –مسئول انجمن آتالانت ، ويدئو های فمينيستی ، کاترين کريژل ـ روانشناس ، ناديا رنگار ـ جامعه شناس، ماريانا اوترو ـسينما گر

جمع آوری امضاها ادامه دارد.
نام های امضا کنندگان اوليه به فرانسه ـ به ترتيب حروف الفبا
Mohamed Abdi, secrétaire général de Ni putes ni soumises,Brigitte Allal, fondatrice du Manifeste des libertés,Tewfik Allal, fondateur du Manifeste des libertés,Fadela Amara, présidente de Ni putes ni soumises,Francine Bavay, vice-présidente du Conseil régional d'Ile-de-France,Sophie Bessis, chercheuse, secrétaire générale adjointe de la Fédération internationale des droits de l’Homme,Denise Brial, présidente d’Atalante vidéos féministes,Nadia Châabane, vice-présidente de l’Association des Tunisiens en France
Hélène Cixous, écrivaine,Jocelyne Clarke, responsable du secteur féministe de l’Union des familles laïques,Monique Dental, responsable du Réseau féministe Rupture,Catherine Deudon, photographe,Clara Domingues, présidente de la Maison des femmes de Paris,
Caroline Fourest, essayiste, journaliste,Liliane Kandel, sociologue,Catherine Kriegel, psychologue,Sihem Habchi, vice-présidente de Ni putes ni soumises,Fatima Lalem, sociologue, membre du Planning familial, Claudie Lesselier, historienne, présidente du Réseau pour l’autonomie des femmes immigrées et réfugiées,Juliette Minces, écrivaine, sociologue,Ariane Mnouchkine, artiste, metteuse en scène, directrice du Théâtre du soleil
Mariana Otero, cinéaste,Nadja Ringart, sociologue,Nicole Savey, membre de l’Association de solidarité avec les femmes algériennes démocrates ,Maya Surduts, porte-parole du Collectif national pour les droits des femmes et de la Coordination des associations pour le droit à l’avortement et à la contraception,Wassila Tamzali, avocate à Alger, ex-directrice du Droit des femmes à l'Unesco, Fiametta Venner, essayiste.

بیانیه "مرکزفرهنگی زنان" در حمایت از دستگیرشدگان تجمع دادگاه انقلاب

منبع خبر: سایت زنستان

دستگیری سی و سه نفر از فعالان جنبش زنان در13 اسفندماه، نشان از توجه ویژه قانونگذاران و مجریان نسبت به حقوق و مطالبات زنان در آستانه روز جهانی زن دارد.
ضرب و شتم نیروهای انتظامی به تجمع مسالمت آمیز زنان در مقابل دادگاه انقلاب انتظامی وانتقال دستگیرشدگان به بازداشتگاه مبارزه با مفاسد اجتماعی خیابان وزرا و سپس زندان اوین رویکرد خشونت بار مسئولین را نسبت به جنبش برابری خواه زنان برملا ساخت.
ازسوی دیگر انتشار اطلاعیه مشترک وحضور طیف های مختلف جنبش زنان در اعتراض به روند دستگیری و بازجویی فعالان جنبش زنان باردیگر نیرویی تازه در کالبد جنبش زنان دمید .ازاولین دقایق انتقال دستگیرشدگان به بازداشتگاه وزرا ، جمع زیادی از خانواده ها ، فعالان زنان و فعالان دانشجویی در محل جمع شده و پس از 3 ساعت ونیم حضور در خیابان و پیاده روی مقابل ، علیرغم ممانعت نیروهای انتظامی وارد محوطه شده وممصم شدند که تا روشن شدن وضعیت دستگیرشدگان خارج نشوند. سرانجام در ساعات آغازین شب علیرغم اعتراض و حضورگسترده افراد در مقابل در پارکینگ و خیابان وزرا ، تمامی دستگیرشدگان با دو مینبی بوس به زندان اوین منتقل شدند .
«مرکز فرهنگی زنان» ، ضمن اعتراض به دربند شدن یاران فعال جنبش در کنار شش عضو متعهد و کوشایش( نوشین احمدی خراسانی، پروین اردلان، ناهید جعفری، مریم حسین خواه، ناهید کشاورز و مریم میرزا) و با توجه به نامعلوم بودن وضعیت پرونده آنان ،در آستانه روزر جهانی زن ، خواهان آزادی تمامی یاران و دوستان دربند خویش و متوقف کردن روند احضارها ، دستگیری ها ، و تهدیدهایی است که نسبت به اعضای جنبش زنان صورت می گیرد.

اطلاعیه کمیسیون زنان دفتر تحکیم وحدت

اطلاعیه کمیسیون زنان دفتر تحکیم وحدت در خصوص بازداشت جمعی از فعالین حقوق زنان را بخوانید
اطلاعیه کمیسیون زنان دفتر تحکیم وحدت در خصوص بازداشت جمعی از فعالین زنان
نويسنده: کمیسیون زنان دفتر تحکیم وحدت
صبح امروز جمعي از فعالين جنبش زنان كه در حمايت از متهمين پرونده 22 خرداد 85 (شهلا انتصاري، نوشين احمدي خراساني، پروين اردلان، فريبا داودي مهاجر، سوسن طهماسبي) در مقابل دادگاه انقلاب تجمع كرده بودند، توسط نيروهاي پليسي و امنيتي محاصره و مورد ضرب و شتم قرار گرفتتند وسپس كليه افراد شركت كننده، متهمين و وكيل ايشان دستگير شدند. دستگيرشدگان ابتدا به پليس امنيت و از آنجا به مركز مبارزه با مفاسد اجتماعي (ساختمان وزرا) منتقل شدند. با توجه به اين كه نگه داري فعالين زن درچنين مكاني تناسبي با شان و جايگاه اجتماعي آن ها ندارد و طبق نص صريح قانون اساسي مذكور درماده ي 27شركت در تجمع هاي اعتراض آميز مردمي مجاز شناخته شده است، چنين اقداماتي نقض آشكار حقوق بشر و خلاف قانون اساسي است. نگه داري دستگير شدگان بدون تفهيم اتهام به آنان بازداشت غير قانوني محسوب مي شود.بر گزاري داد گاه رسيدگي به اتهامات شركت كنندگان در تجمع 22 خرداد در آستانه ي روز جهاني زن هتك حرمتي دوباره به جايگاه زنان در نظام مرد سالار ايران و بيانگر تلاش حاكميت براي ايجاد فضاي رعب و وحشت در راستاي جلوگيري از حضور پر شور آنان در برنامه هاي اين روز است. از جمله سمينار نقد و بر رسي طرح پذيرش جنسيتي دانشجويان در دانشگاه ها كه قرار بود امروز توسط كميسيون زنان دفتر تحكيم وحدت در دانشكده ي مديريت دانشگاه تهران بر گزار شود به دليل دستگيري سه تن از اعضاي اين كميسيون و نيز يكي از سخنرانان برنامه (شادي صدر) و محدوديت هاي شديدي كه بر ساير اعضا اعمال گشت لغو شد .يك هفته بيشتر از کلید خوردن پروژه نهادهای شبه اطلاعاتی غیر پاسخگو که در برخی نشریات جهت ایجاد تشویش و اتهام کاذب جاسوسی به فعالین جامعه مدنی لانه کرده اند، نمی¬گذرد. به راستی جز این نهادهای مخوف چه کسی ذهنی چنین بیمارگون دارد که از امضای کوچه به کوچه جهت تغییر قوانین تبیعض آمیز به اتهام جاسوسی نقب بزند و چه کسی چنین قدرت بی مسئولیت و غیر پاسخگویی را داراست که بر اساس همان توهمات کاذب چنین برخوردهایی را تدارک ببیند.
اینها همه در کنار حرکت خزنده وزارت علوم جهت ندادن مجوز به برگزاری برنامه­های مربوط به روز جهانی زن در دانشگاه ها، یادبود راستینی از تکریم مقام زن توسط جمهوری اسلامی به نمایش می­گذارد. کمیسیون زنان دفتر تحکیم وحدت ضمن محکوم کردن این اقدامات و دستگیریهای غیر قانونی خواستار پیگیری نهادها و سازمانهای فعال سیاسی و مدنی و اعتراض شدید به وضعیت موجود می­باشد. همچنین کمیسیون زنان تحکیم با اعضای در بند خود و سایر بزرگان فعال دستگیر شده خانمها نسرین افضلی, زینب پیغمبرزاده، نیلوفر گلکار، مینو مرتاضی، سارا لقمانی، ژیلا بنی یعقوب، زارا امجدیان، پرستو دوکوهکی، محبوبه عباسقلی زاده، جلوه جواهری و سایر عزیزان اعلام حمایت و همبستگی میکند. کمیسیون زنان دفتر تحکیم وحدت

گزارش سایت ایران امروز

گزارش سایت ایران امروز را در مورد دستگیری زنان فعال ایرانی در مقابل دادگاه انقلاب تهران بخوانید

گزارش یک شاهد عینی بر واقعه دستگیری زنان

گزارش یک شاهد عینی در مورد دستگیری زنان در مقابل دادگاه انقلاب تهران را که در سایت زنان صلح منتشر شده است را بخوانید
قسمت اول
قسمت دوم
قسمت سوم

فراخوان جدید سایت میدان برای رهایی زنان دستگیر شده در ایران

سایت میدان، فراخوانی برای آزادی زنان دستگیر شده در ایران تهیه کرده است. لطفا با امضای آنلاین، حمایت خود را از فعالین حقوق زنان در ایران اعلام نمایید. با فرستادن این لینک به دوستان و آشنایان در جمع آوری امضای بیشتر با سایت میدان همکاری نمایید
http://meydaan.org/petition.aspx?cid=52&pid=11

گزارش بی بی سی

گزارش بی بی سی در مورد زنان ایرانی فعال که امروز دستگیر شده اند را بخوانید

19:31 گرينويچ - يکشنبه 04 مارس 2007 - 13 اسفند 1385
'گروهی از فعالان جنبش زنان ایران در زندان اوین'
برخی از نزدیکان به فعالان جنبش زنان ایران که صبح یکشنبه مقابل دادگاه انقلاب تهران دستگیر شدند، در گفتگو با بخش فارسی بی بی سی از انتقال این زنان به بند ۲۰۹ زندان اوین خبر داده اند.
این گروه از فعالان جنبش زنان در آستانه روز جهانی زن (هشتم مارس) در حالی که در اعتراض به آنچه 'برخوردهای امنیتی با فعالیت های مدنی' نامیده اند، مقابل دادگاه انقلاب تهران تجمع کرده بودند، بازداشت شدند.
منصوره شجاعی، از فعالان جنبش زنان، به بخش فارسی بی بی سی گفته است در حالی که تجمع کنندگان در پیاده رو نشسته بوده و پلاکاردهایی با مضمون 'تجمع آرام، حق مسلم ماست' در دست داشتند، با برخورد ماموران انتظامی مواجه شده و گروهی از آنان به وسیله مینی بوس به مقر نیروی انتظامی در خیابان وزرای تهران منتقل می شوند.
خانم شجاعی شمار بازداشت شدگان را دستکم سی و چهار نفر اعلام کرده و افزوده است که تنی چند از شرکت کنندگان در تجمع مورد ضرب و شتم قرار گرفته اند.
گفتگو با منصوره شجاعی، فعال امور زنان که در محل حادثه حاضر بوده است -- برنامه جام جهان نما
وبسایت های نزدیک به جنبش زنان ایران در روزهای گذشته از قصد خود برای برپایی تجمع در روز یکشنبه سیزدهم اسفند ماه (چهارم مارس) خبر داده و دلیل آن را اعتراض به 'برخورد امنيتی و قضايی با فعاليت‌ های مدنی و مبارزات مسالمت ‌آميز زنان' اعلام کرده بودند.
ظاهرا این تجمع همزمان با حضور پنج تن از فعالان حقوق زنان در دادگاه انقلاب برپا شده بوده که به اتهام دعوت به تجمع زنان در خرداد ماه (ژوئن سال گذشته میلادی) در ميدان هفت تير، به شرکت در جلسه دادرسی فراخوانده شده اند.
نوشين احمدی ‌خراسانی، پروين اردلان، شهلا انتصاری، فريبا داوودی ‌مهاجر، و سوسن طهماسبی پنج نفری هستند که روز یکشنبه در دادگاه انقلاب حاضر شده بودند و نام آنها در میان لیست هایی که وبسایت های فعالان جنبش زنان از بازداشت شدگان منتشر کرده اند، نیز به چشم می خورد.
اعتراض دیده بان حقوق بشر
پیشتر ديده بان حقوق بشر از قوه قضائيه ايران خواسته بود تا سريعا تعقيب کيفری شماری از فعالان حقوق زنان در اين کشور را که به گفته اين گروه از حق قانونی خود برای تجمع صلح آميز استفاده کرده بودند، متوقف کند. این سازمان مدافع حقوق بشر خبر داده بود که قوه قضائيه ايران روز يکشنبه، چهار مارس، قرار است محاکمه چند تن از فعالان جنبش زنان در ایران را آغاز کند.
بازداشت شماری از فعالان حقوق زنان در ایران در حالی صورت می گیرد که تنها چهار روز تا هشتم مارس، روز جهانی زن، باقی است.
حدود یک ماه پیشتر نیز مقام های امنیتی ایرانی سه فعال جنبش زنان را که برای شرکت در یک دوره آموزش روزنامه نگاری عازم هند بودند، در فرودگاه بازداشت و به زندان اوین منتقل کردند، اما قریب به بیست و چهار ساعت بعد آنها را با قرار کفالت آزاد کردند.
سارا لی ويتستون، مدير اداره خاورميانه و شمال آفريقای دیده بان حقوق بشر می گويد "ايران، زنان را به خاطر اعتراض صلح آميز آنها به قوانين تبعيض آميز تحت پيگرد کيفری قرار می دهد و اين برخورد، قوانين ايران و قوانين بين المللی را نقض می کند."
طبق اصل بیست و هفتم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران تشكيل اجتماعات و راه ‏پيمايی‏ها، بدون حمل سلاح، به شرط آن كه مخل مبانی اسلام نباشد، آزاد است.

اعلامیه سازمان دیدبان حقوق بشر

سازمان دیدبان حقوق بشر در نیویورک گزارشی فوری درباره وضعیت زنان ایرانی دستگیر شده منتشر کرد
متن فارسی این اعلامیه چنین است
http://hrw.org/persian/docs/2007/02/27/iran15417.htm

ایران: زنان برای حضور در تجمع مسالمت آمیز دادگاهی می شوند
فعالان اجتماعی برای اعتراض به قوانین تبعیض امیز دستگیر شدند
(نیویورک، 27 فوریه 2007) ? سازمان دیده بان حقوق بشر امروز اعلام کرد قوه قضاییه ایران باید فورا به تعقیب چندین تن از مروجان حقوق زنان به دلیل استفاده ازحق آزادی تجمع مسالمت آمیز پایان دهد. درچهارم مارس، قوه قضاییه دادگاهی برای پنج تن ازاین زنان با اتهام "اقدام علیه امنیت ملی ازطریق شرکت درتجمعات غیرقانونی" برگزار خواهد کرد. زنانی که دادگاهی خواهند شد شامل نوشین احمدی خراسانی، پروین اردلان، سوسن طهماسبی، شهلا انتصاری وفریبا داوودی مهاجر خواهند بود. به علاوه، قوه قضاییه حداقل چهارتن دیگر ازفعالان اجتماعی به نام های عالیه اقدام دوست، بهاره هدایت، دلارام علی وآزاده فرقانی را به همان جرم متهم کرده، اگر چه هنوز زمان دادگاه آنها را مشخص نکرده است. سارا لی ویتسون رییس بخش خاورمیانه وشمال آفریقای سازمان دیده بان حقوق بشر دراین زمینه گفت: " ایران زنانی را برای شرکت در تجمع مسالمت امیزبرعلیه قوانینی که آنها را مورد تبعیض قرارمی دهد، که قوانین ایران وقوانین بین المللی را نیز نقض می کند، تحت تعیقیب قرارداده است." قوه قضاییه به دنبال برگزاری تجمع زنان برعلیه قوانین ضد زنان ایرانی در تاریخ ژوئن12 سال 2006، اتهامات یاد شده را علیه فعالان حقوق بشریاد شده اقامه کرده است. نیروهای امنیتی از اجتماع مسالمت آمیز وترویج حقوق زنان، جلوگیری کردند. ماموران نیروی انتظامی تجمع کنندگان را با باتون مورد ضرب وشتم قرار دادند، به آنها اسپری گاز فلفل و رنگ پاشیدند وهفتاد نفر رابازداشت کردند. همه بازداشت شدگان تا کنون آزاد شده اند. آزادی اجتماعات توسط قوانین بین المللی حقوق بشر تضمین شده است. ماده بیستم بیانیه حقوق بشر برای هرکسی حق برگزاری تجمعات مسالمت آمیزررا میسر می کند. ماده 21 کنوانسیون بین الملی حقوق مدنی وسیاسی، که ایران نیزعضو آن است، حق اجتماع مسالمت آمیز را به رسمیت می شناسد وتصریح می کند که " هیچ محدودیتی نباید درراه اعمال این حق دربرابر قوانینی دیگر که یک جامعه دموکراتیک با علائقی چون امنیت ملی یا برای ایمنی عمومی، نظم عمومی، حفاظت ازسلامتی یا اخلاقیات یا حفاظت ازحقوق وآزادی های دیگران که دریک جامعه دموکراتیک نیازمند است به وجود بیاید." قانون اساسی ایران همچنین حق تجمعات مسالمت آمیز را حتمی می کند. ماده 27 قانون اساسی ایران تصریح می کند که تشکیل اجتماعات و راه‏پیمایی‏ها، بدون حمل سلاح، به شرط آن که مخل به مبانی اسلام نباشد آزاد است. شیرین عبادی، برنده جایزه صلح نوبل سال 2003، که وکیل چندین تن از زنان متهم یاد شده است به دیده بان حقوق بشر گفت که در تجمع 12 ژوئن تمام شرایطی که در ماده 27 قانون اساسی درنظر گرفته شده را دارد وقوه قضاییه هیچ زمینه قانونی برای تحت تعقیب قراردادن تجمع کنندگان ندارد. در پنجم ژانویه 2007، قوه قضاییه ژیلا بنی یعقوب روزنامه نگاری که درتجمع 12 ژوئن 2006 شرکت کرده بود را دادگاهی کرد. مقامات مسئول او را به "اقدام علیه امنیت ملی ازطریق شرکت در تجمعات غیرقانونی" متهم کردند. ماموران نیروی انتظامی او رادراثنای تظاهرات دستگیرکردند ویک هفته پس ازبازداشت اورا آزاد کردند. درجریان دادگاه، وکیل او فریده غیرت، استدلال کرد که بنی یعقوب به عنوان روزنامه نگاردراین تظاهرات شرکت کرد تا به پوشش خبری این رویدادبپردازد. قاضی درنتیجه بنی یعقوب را اتهامات وارده تبرئه کرد. دیده بان قوق بشراز تبرئه بنی یعقوب استقبال میکند وازقوه قضاییه میخواهد تا متهمان دیگر را نیز ازاتهامات یاد شده تبرئه کند. به علاوه تحت تعقیب قراردادن زنان فعال حقوق بشر، دولت همچنین آزار واذیت افرادی که به ادامه اصلاح برای تغییر قوانین تبعیض آمیز علیه زنان ادامه می دهند، افزایش داده است. فعالان حقوق زن کمپینی را با عنوان "تغییربرای برابری" برای جمع آوری یک میلیون امضاء برای اعتراض به این قوانین آغازکرده اند. مامورین داوطلبینی که برای این کمپین فعالیت می کنند را ازطریق آزارانها وهمچنین نهی کردن آنها از ترویج فعالیتی که به آن درمکان های عمومی می پردازند، هدف قرارداده است. آنها همچنین دسترسی به وب سایت این کمپین را ازطریق فیلتر کردن آن منع کرده اند. دراثنای دوهفته گذشته، برگزارکنندگان کمپین یاد شده، وب سایت خود را سه بار به آدرس های جدید اینترنتی انتقال دادند. ویتسون دراین زمینه گفت: " به وسیله هدف قراردادن مروجانی که مسالمت آمیزفعالیت می کنند، دولت ناشکیبایی خود را نسبت به اقدامات جامعه مدنی نشان می دهد. مقامات دولتی باید به مروجان حقوق زنان گوش فرادهند وبا آنها برای تغییر واصلاح قوانین تبعیض آمیز همکاری کنند، به جای آنکه انها رامورد پیگرد قانونی قراردهند وسیستم تبعیض را همیشگی کنند." برای اطلاعات بیشتر در این زمینه، لطفا این صفحه را بررسی کنید:http://hrw.org/english/docs/2006/06/15/iran13548.htm

خبرنگار هلندی آزاد شد

خبرنگار هلندی که در هنگام فیلمبرداری در حوالی دادگاه توسط مأموران دستگیر شده بود، آزاد شد. مأموران فیم های او را ضبط کردند و وی را به منزل فرستادند

زنان به بند 209 اوین منتقل شدند

زنان فعال دستگیر شده از بخش مفاسد اجتماعی وزرا به بند 209 زندان اوین منتقل شدند. این بند از زندان اوین زیر نظر مستقیم وزارت اطلاعات مدیریت می شود. یک خبرنگار هلندی که در حال تهیه گزارش از تجمع خانواده های زنان دستگیر شده در بیرون ساختمان دادگاه بوده، توسط مأموران بازداشت شد.
در اینجا چند عکس از زنان فعال دستگیر شده را مشاهده کنید
http://herlandmag.net/news/07,03,04,10,36,26/
http://herlandmag.net/news/07,03,04,12,02,23/

فعالان حقوق زنان در ایران دستگیر شدند

قرار نبود وبلاگ جدیدم را با این خبر افتتاح کنم. می خواستم برای روز جهانی زن شروع به نوشتن کنم ولی ساعت سه و نیم صبح امروز وقتی آزاده (خواهرم) با صدایی لرزان خبر دستگیری پنجاه زن مبارز حقوق زنان در ایران را به من رساند، مفهوم روز زن برایم دگرگون شد. اسامی زنان دستگیر شده را مرور کردم، همه دوستانمان هستند. زنان شجاعی که در محیط رعب و وحشت جان خود را در دست گرفته اند و بی دریغ برای احیای حقوق پایمال شده زنان ایرانی فعالیت می کنند. دیروز دادگاه بررسی به جرایم برخی از هماهنگ کنندگان تجمع روز زن سال گذشته در میدان هفت تیر در دادگاه انقلاب تهران بود. همگی به یاد داریم که آن تجمع مسالمت آمیز با چه خشونتی سرکوب شد. احتمالا دستاندرکاران با حساب دقیق زمان دادگاه این زنان را تنها چند روزی قبل از زوز جهانی زن مقرر کرده بودند، تا با دستگیری آنان و یا تهدید از برگزاری مجدد روز زن جلوگیری به عمل آورند. افرادی که دیروز در دادگاه
انقلاب تهران محاکمه می شدند عبارتند از: نوشین احمدی خراسانی، پروین اردلان، شهلا انتصاری و سوسن طهماسبی

در حمایت از این پنج تن، تعدادی دیگر از فعالان حقوق زنان از صبح در مقابل دادگاه انقلاب تهران برای اعلام حمایت همگانی از دوستان و همکاران خود، جمع شده بودند. آنان با سکوت پلاکاردهایی با شعارهایی مبنی بر آزادی و برابری را حمل می کردند که مورد حمله مأموران مواجه شدند. بلافاصله خودروهای نیروی انتظامی وارد صحنه شده و زنان متحصن را با خشونت مورد ضرب و شتم قرار داده و دستگیر کردند. طبق آخرین اخبار اسامی دستگیر شدگان بدین شرح است ناهید کشاورز- محبوبه حسین زاده- محبوبه عباسقلی زاده- نیلوفر گلکار- پرستو دوکوهکی- مریم میرزا- مریم حسین خواه- ناهید جعفری- مینو مرتاضی- فاطمه گوارایی- - آزاده فرقانی- ژیلا بنی یعقوب- ناهید انتصاری-آسیه امینی- شادی صدر- ساقی لقایی- ساغر لقایی- الناز انصاری- سارا ایمانیان- جلوه جواهری- زارا امجدیان- زینب پیغمبرزاده - نسرین افضلی- مهناز محمدی- سمیه فرید- فریده انتصاری- رضوان مقدم- سارا لقمانی. گزارش ها حاکی از آن است که پس از خروج محاکمه شوندگان از دادگاه و مواجه شدنشان با دستگیری یارانشان، آنان نیز به مأمورین معترض شده اند و در نتیجه دستگیر شده اند

گزارش های بعدی حاکی از آن است که دستگیر شدگان به دایره مفاسد اجتماعی وزرا منتفل شده اند. همچنین تعدادی از اعضای خانواده های این دستگیر شدگان وارد ساختمان بازداشتگاه شده و اعلام کرده اند تا آزادی بستگانشان در همان محل خواهند ماند.
خبررسانی مهمترین وظیفه ما ایرانیان خارج از کشور است. در قسمت سمت راست وب سایت زنستان مرتبا خبرهای مرتبط با وضعیت دستگیرشدگان تازه می شود.
http://herlandmag.net/